- Miał ten artystyczny pazur, który pozwalał mu w dowolnym temacie znaleźć tę dramaturgię i opowieść. To było właściwe tylko najlepszym artystom - wspomina zmarłego Zbyszka Siemaszkę historyk i varsavianista Jarosław Zieliński.
Siemaszko urodził się w 1925 roku w Wilnie. Kojarzony jest jednak z Warszawą. Potrafił doskonale oddać charakter i ducha stolicy w swoich pracach.
- Dokumentował odbudowę, budowę nowej Warszawy z niezwykłą wirtuozerią. Jego zdjęcia były zupełnie unikatowe, jeśli chodzi o charakter. Wystarczy spojrzeć na zdjęcie, żeby powiedzieć, że jest jego autorstwa. To stwierdzenie tyczy się bardzo różnych zdjęć, ponieważ Siemaszko fotografował zarówno architekturę, którą uwielbiał, jak i życie na ulicy - opisuje w rozmowie z portalem tvnwarszawa.pl Jarosław Zieliński.
Historyk i varsavianista podkreśla olbrzymi talent Siemaszki. Dodaje, że był pionierem.
- Fotografował m.in. neony warszawskie. Pokazywał niesamowitą prawdę o mieście, bo z jednej strony uroda tych neonów, a z drugiej pustka na ulicy, którą było widać w latach 60. i 70. po godz. 22. Siemaszko eksperymentował. Jako jeden z pierwszych fotoreporterów wprowadził kolor do zdjęć i jest to duże osiągnięcie w historii fotografii warszawskiej - mówi. Zieliński
Jego zdaniem praca Siemaszki nie różniła się specjalnie od tej, jaką dziś wykonują fotoreporterzy.
- Pan Siemaszko miał przede wszystkim niesamowity talent. Fotografował obiekty pod różnymi kątami, przy różnym oświetleniu. Robił serie zdjęć, ale tak robi każdy rasowy fotoreporter. Tylko, że dziś sprzęt jest cyfrowy, a wówczas poświęcał rolki dobrych filmów i musiał uważać na to, co fotografuje - zastrzega Zieliński.
Legendarny fotoreporter Warszawy
Zbyszko Siemaszko wychował się w rodzinie fotografów. Jego rodzice prowadzili sklep fotograficzny w centrum Wilna, w swoim atelier Leonard Siemaszko wykonywał portrety m.in. marszałka Józefa Piłsudskiego czy biskupa Stanisława Bandurskiego.
Zbyszko Siemaszko znany jest przede wszystkim z fotografii architektury oraz dokumentacji codziennego życia mieszkańców stolicy. Początkowo prowadził pracownie fotograficzne w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym oraz w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym Konserwacji Architektury Monumentalnej w Warszawie.
Zmarł w Zalesiu Górnym w wieku 89 lat.
ep/lulu