Chociaż samo ugryzienie przez kleszcze nie jest niebezpieczne, pajęczaki te mogą przenosić szereg niebezpiecznych chorób. Ocenia się, że są one wektorami setek gatunków wirusów, pierwotniaków i bakterii. Nie każdy osobnik jest nosicielem wszystkich patogenów, ale nie powinniśmy lekceważyć zagrożenia, jakie wiąże się z ugryzieniem.
Cykl życiowy kleszcza składa się z czterech stadiów: jajka, larwy, nimfy i osobnika dorosłego. Według Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC), pajęczaki mogą gryźć i przenosić choroby na trzech ostatnich stadiach, czyli przez większość życia. Osobnik musi pożywić się krwią, by doszło do wylinki lub, u formy dorosłej, złożenia jaj.
Która forma jest najgroźniejsza?
Rozmiary kleszczy mogą utrudniać ich zauważenie. Larwy są malutkie - gołym okiem wyglądają jak ciemne drobinki kurzu - a nimfy mają wielkość główki od szpilki. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego wyjaśnił, że na tym etapie kleszcze są szczególnie niebezpieczne, ponieważ z powodu małych rozmiarów i lekko przezroczystych ciał trudno je zauważyć. Wydłuża to czas ich przebywania w skórze człowieka, a co za tym idzie, także prawdopodobieństwo infekcji.
"Ryzyko rozwinięcia się boreliozy po ukłuciu kleszcza średnio ocenia się na 2,6 procent i zależy od czasu żerowania na skórze: od 2 procent jeżeli jest on krótszy niż 12 godzin do 5,2 procent po czterech dniach" - napisali eksperci.
Dorosłe osobniki mają osiem odnóży i wielkość małych pająków. Po posileniu się krwią samica może znacznie urosnąć, nawet do wielkości ziarnka grochu.
Autorka/Autor: ast
Źródło: ECDC, pzh.gov.pl
Źródło zdjęcia głównego: Adobe Stock