"Przez Naszą-Klasę prosili mnie o załatwienie pracy"

Rosół - przez niektórych sejmowych śledczych określany jako człowiek-klucz w aferze - przyszedł na przesłuchanie z pełnomocnikiem. Starannie przygotowany, jak się mogło wydawać, bo przeszkolony wcześniej przez speców od wizerunku.

Ale już w trakcie wygłaszania oświadczenia mówił szybko, z lekkim zdenerwowaniem w głosie. Nad emocjami nie potrafił już kompletnie zapanować, kiedy posłowie zaczęli go przepytywać.

Rekomendacja? Rosół przeprasza

Gdy poseł Lewicy Bartosz Arłukowicz zapytał o jego pomoc dla córki biznesmena od hazardu Ryszarda Sobiesiaka - Magdaleny - w jej staraniach o pracę w zarządzie Totalizatorze Sportowym, Rosół zaczął się plątać w tym, co mówi. Poszło o maila, który wysłał z ministerialnej poczty do wiceministra skarbu Adama Leszkiewicza 26 czerwca 2009 r. Napisał w nim (cytował Arłukowicz), że Ministerstwo Sportu rekomenduje Sobiesiak do zarządu TS (według CBA biznesmen chciał wsadzić swoją córkę do TS, by lepiej kontrolować rynek hazardowy).

- Nie była rekomendowana, wysłałem maila z zapytaniem, czy ma kwalifikacje, czy ma szansę kandydować - tłumaczył. Ale Arłukowicz nie odpuszczał, przypominając że w mailu (komisja hazardowa ma go od prokuratury) użył słowa "rekomendacja". Zmieszany Rosół przyznał: - Mogłem użyć słów rekomendacja, przepraszam. Minister Drzewiecki nie wiedział o tym mailu. Nie chcę, żeby były wyciągane błędne wnioski.

Potem stwierdził, że po wysłaniu maila, rozmawiał z Leszkiewiczem. - Wyjaśniliśmy sobie, że nie chodzi o rekomendację. Powiedział (wiceminister skarbu - red.), że ma świetne kwalifikacje, niech kandyduje - relacjonował rozmowę Rosół. - Wiedziałem, że szuka pracy. Leszkiewicz powiedział mi o konkursie, mówił, że jeśli będę wiedział o kimś, kto ma dobre papiery, to żebym dał znać - tłumaczył pomysł z wysłaniem maila. Powtarzał jednak, że dokładnej nie pamięta jego treści.

Rosół z Sobiesiakiem na "ty"

Wtedy posłanka PiS Beata Kempa zgłosiła wniosek o przerwę, by Rosół mógł się zapoznać z treścią napisanego przez siebie maila. W jej czasie pojawiła się wątpliwość, czy świadek może zobaczyć list, bo jest to dokument dostarczony przez prokuraturę. Komisyjni eksperci - zastrzegając, że nie znają się na prawie karnym - zwrócili uwagę, że nie można upubliczniać materiałów ze śledztwa.

Posłowie od hazardu postanowili rozstrzygnąć tę kwestię u źródła i w czasie kolejnej przerwy w przesłuchaniu zadzwonić do prokuratury. Ta zgodziła się, pod warunkiem, że sejmowi śledczy okażą Rosołowi maila w miejscu jego przechowywania. Tak też się stało.

A Rosół już na wznowionym posiedzeniu zaczął się tłumaczyć z rekomendacji dla Sobiesiak. W tym celu odczytał sejmowym śledczym definicję "rekomendacji" ze słownika języka polskiego. - To wystawienie komuś pochlebnego świadectwa i tak to rozumiem - powiedział. I przyznał, że dopisanie, iż to rekomendacja Ministerstwa Sportu było bezsensowne.

Jaki cel pan chciał osiągnąć? - dopytywała Kempa. - Żeby Leszkiewicz powiedział, że ma świetne papiery, niech kandyduje - odpowiedział Rosół.

Poseł Arłukowicz dopytywał, dlaczego zainteresował się akurat CV córki Sobiesiaka, skoro tysiące ludzi w Polsce szuka pracy. - Wiem, bo te parę tysięcy ludzi pisało do mnie maile. Namierzyli mnie np. przez Naszą-Klasę koledzy z podstawówki, z Zabrza - powiedział Rosół.

Arłukowicz dopytywał, czy przesłał ich maile do resortu skarbu. - Nie, bo wiceminister Leszkiewicz zadzwonił do mnie z pytaniem, czy znam osobę o odpowiednich kwalifikacjach, a nie wszyscy moi znajomi takie mają - stwierdził.

- Czyli te wszystkie osoby z Naszej-Klasy miały gorsze CV niż pani Sobiesiak - dociekał Arłukowicz. - Nie oceniałem ich, wysłałem CV (Sobiesiak - red.) do wiceministra Leszkiewicza - bronił się Rosół. - To dlaczego wysłał pan CV Sobiesiak - nie ustępował poseł Lewicy. - Żeby pan Leszkiewicz ocenił, był jeden konkurs i tylko o nim wiedziałem - odpowiedział Rosół. Zapewnił, że nie interweniował w komisji konkursowej TS.

Nieścisłości w zeznaniach

Wcześniej, gdy Rosół odpowiadał na pytania posłów, minął się prawdą. Twierdził, że kiedy 17-18 sierpnia 2009 r. rozmawiał z ówczesnym ministrem sportu Mirosławem Drzewieckim o pracy dla Sobiesiak w Totalizatorze Sportowym, nie wiedział, że złożyła już aplikację. Drzewiecki zeznał jednak co innego: że to Rosół powiedział mu o aplikacji, a on zareagował: to głupi pomysł (Rosół zeznał, że Sobiesiak kilkakrotnie dzwonił do niego ws. pracy dla córki i dlatego powiedział mu o konkursie w TS).

Potem dopytywany przez posła PO Jarosława Urbaniaka prostował: W rozmowie z ministrem Drzewieckim mówiłem, że pani Sobiesiak albo złoży, albo złożyła aplikację. Minister mógł zapamiętać: że złożyła.

Rosół prostował także informacje na temat byłego doradcy TS Marka Przybyłowicza. Najpierw oświadczył, że go nie zna, potem, iż spotkał się z nim raz, kiedy nie mógł tego zrobić minister Drzewiecki. Ale nie rozmawiali wtedy o TS, tylko tenisie stołowym.

Przyłapany przez śledczych na innych nieścisłościach, stwierdził, że "jak był przesłuchiwany przez CBA, to źle umiejscowił niektóre wydarzenia w czasie". Ale dzięki m.in. "temu przesłuchaniu i doniesieniom medialnym, w których przewija się jego nazwisko, odświeża sobie pamięć".

"Nie miałem nic wspólnego z ustawą"...

Zanim rozpoczęło się przesłuchanie, Rosół wygłosił przygotowane wcześniej oświadczenie. Poruszył w nim wszystkie wątki z afery hazardowej, jakie przewinęły się w mediach i w przesłuchaniach komisji hazardowej: od przecieku z akcji CBA poprzez ustawę hazardową aż do interesów biznesmena od hazardu Ryszarda Sobiesiaka i pracy dla jego córki w Totalizatorze Sportowym. Wszystkim doniesieniom na ten temat i zeznaniom byłego szefa CBA Mariusza Kamińskiego przed komisją hazardową konsekwentnie zaprzeczył.

KIM JEST ROSÓŁ

Potem odciął się też od jakichkolwiek wpływów na prace legislacyjne nad ustawą hazardową. - Nie leżało to w zakresie moich obowiązków - przekonywał Rosół. Utrzymywał też, że na początku w ogóle nie wiedział o co chodzi z dopłatami od gier nieobjętych monopolem państwa.

Dowodził, że zamieszanie, jakie z nimi wynikło (minister sportu raz z nich rezygnował, innym razem nakazał przywrócić) wywołał resort finansów. I to tam powstał błąd. - Nie mógł nie wiedzieć, że za całość finansowania Euro 2012 odpowiada budżet państwa. Dopłaty nie mogły być źródłem finansowania - przekonywał Rosół.

I podkreślił, że pismo Drzewieckiego z 30 czerwca 2009 r., w którym powiadamia o tym, że dopłaty są niepotrzebne, nie było niczym nadzwyczajnym (pismo o wykreślenie dopłat zostało wysłane do wiceministra finansów Jacka Kapicy, pieniądze z dopłat miały iść na inwestycje sportowe, według CBA na ich zablokowaniu zależało biznesmenom z branży hazardowej - Ryszardowi Sobiesiakowi i Janowi Koskowi - którzy lobbowali w tej sprawie u Drzewieckiego i ówczesnego szefa klubu PO Zbigniewa Chlebowskiego).

"... ani z przeciekiem"

- Nie byłem źródłem ani ogniwem przecieku. Nie przekazywałem żadnych informacji z akcji CBA, bo ich nie posiadałem - zapewnił. - Nie ma żadnego związku między spotkaniem Mariusza Kamińskiego z Donaldem Tuskiem 14 sierpnia 2009 r., a wycofaniem się Magdaleny Sobiesiak z konkursu. To burzy całą misternie zrobioną intrygę. Poziom dedukcji (Kamińskiego - red.) jest marny - dodał.

Rosół potwierdził wersję spotkania z "Pędzącego Królika", jaką zeznając przed komisją śledczą zaprezentowała córka Sobiesiaka. Przekonywał, że w rozmowie z nią nawet słowem nie wspomniał o akcji CBA, bo nie miał wówczas takiej wiedzy. Ostrzegał ją tylko przed donosami ze strony byłego doradcy TS Marka Przybyłowicza, którymi będzie zatruwał życie jej, jemu i ministrowi Drzewieckiemu. Przyznał, że nazwał wtedy Przybyłowicza: " to skrzyżowanie CBA i KGB".

- Nie żądałem wycofania się z konkursu, opisałem tylko zagrożenia - powiedział. I stwierdził, że Kamiński nie ma żadnych dowodów na jego rzekomo nerwowe ruchy związane z tą sprawą (miał wydzwaniać do resortu skarbu, by wycofać kandydaturę Sobiesiak).

Przekonywał, że to, co mówił na jego temat Kamiński, godzi w jego dobre imię. I nie pozostawi tego bez echa, sprawa oprze się o sąd. Potem dowodził, że były szef CBA kłamał. - Patrząc w sufit snuł haniebne hipotezy, niektóre wydarzenia pominął, a niektóre zmanipulował - stwierdził Rosół. - Użył mnie jako pionka, który nie ma nazwiska, pracy, rodziny, którego można bezkarnie pomówić i oczernić, by zdyskredytować polityków PO i prowadzić rozgrywki z demokratycznie wybranym rządem - ocenił.

Jego zdaniem, w wyniku akcji CBA jeden z najlepszych ministrów w rządzie (Drzewiecki) został zmuszony do odejścia w niesławie.

"Nie pomagałem Sobiesiakowi w interesach"

Odniósł się też do zeznań Kamińskiego, iż miał załatwić w Ministerstwie Środowiska zezwolenie na wylesienie gruntów w Zieleńcu, na których firma Sobiesiaka zbudowała wyciąg narciarski (zaczął on działać w grudniu 2008 r., choć zgodnie z prawem o pozwolenie na budowę Sobiesiak mógł wystąpić dopiero w marcu 2009 roku).

Przyznał, że poznał Sobiesiaka we wrześniu 2008 r., kiedy był z ministrem Drzewieckim na otwarciu boiska "Orlik" w Małopolsce, a dokładniej w Gdowie. Później wspólnie zjedli kolację w jednym z krakowskich hoteli.

I w tej kwestii pojawiły się rozbieżności. Drzewiecki zeznał przed komisją hazardową, że nie zapraszał Sobiesiaka, tylko ten jako były piłkarz interesował się "Orlikami", i że w hotelu dosiadł się do stolika. Rosół zeznał, że Sobiesiak w ogóle nie interesował się "Orlikami" a dwa-trzy dni przed spotkaniem inny współpracownik Drzewieckiego powiedział mu, że "pewien znajomy ministra chce się spotkać" i pyta, w którym hotelu się zatrzymają, a kiedy zeszli na kolację, biznesmen już na nich czekał.

Sobiesiak - jak powiedział Rosół - przedstawił się jako biznesmen związany z branżą hotelowo-turystyczną i poinformował, że z winy urzędników jego inwestycja związana z wyciągiem narciarskim nie może być otwarta przed sezonem.

- Powiedziałem, że nie znam sprawy. Przekazałem mu swoją wizytówkę i poinformowałem, aby zwrócił się do mnie po powrocie do Warszawy - relacjonował Rosół.

Przekonywał, że prośbę Sobiesiaka, by zorientować się, co się dzieje z decyzją resortu środowiska, uznał za interwencję normalnego obywatela, każdego innego petenta, który nie może uzyskać informacji od urzędu centralnego.

- Żadnej decyzji nie załatwiałem. Nie wymuszałem na nikim jej wydania. Mariusz Kamiński nie wykazuje z kim miałbym współpracować w Ministerstwie Środowiska, z kim miałbym to załatwić - stwierdził. Zapewnił też - już odpowiadając na pytania sejmowych śledczych - że minister Drzewiecki nie nakazywał mu, by zainteresował się problemami Sobiesiaka.

Przyznał, że biznesmen od hazardu zwrócił się do niego jeszcze w innej sprawie dotyczącej kontroli z Ministerstwa Infrastruktury, która miała potwierdzić konserwację i dopuszczenie wyciągu do użytku. - Decyzja czekała do odbioru. Przekierowałem pana Sobiesiaka do Ministerstwa Infrastruktury - zapewniał Rosół

Potem wytłumaczył się z pobytu w ośrodku biznesmena w Zieleńcu, za który - jak zapewniał - zapłacił sam i nie była to żadna forma łapówki. - To prawda, że Sobiesiak zaprosił mnie do Zieleńca, ale tylko po to, by pochwalić się kompleksem - mówił Rosół.

A potem zapewniał, że nie zajmował się interesami Ryszarda Sobiesiaka. Nie interweniował też w jego imieniu ws. ustawy hazardowej, bo z tą branżą nie miał nigdy nic wspólnego. - Nigdy nie byłem w kasynie. Nigdy w życiu nie pociągnąłem za wajchę jednorękiego bandyty - stwierdził.

Zapewnił też, że nie pomagał Sobiesiakowi ws. przetargu na lokalu na warszawskim Żoliborzu przy ulicy Mickiewicza. Przyznał jedynie, że w kwietniu lub w maju 2009 r. biznesmen zwrócił się do niego o sprawdzenie, czy to prawda, że przetarg może być "ustawiony pod jakiegoś oferenta".

- Zdziwiłem się tą informacją, bo wszystkie przetargi ogłaszane są na stronach internetowych publicznych serwerów. Niemniej wykonałem do przewodniczącego rady dzielnicy (Żoliborz - red.) jeden telefon z pytaniem, czy przetarg jest już ogłoszony i czy wszystko jest w porządku, ponieważ mam sygnał, że są jakieś nieprawidłowości - relacjonował Rosół.

- Dowiedziałem się - kontynuował - że przetarg będzie dopiero ogłoszony, a informacja o nim będzie dostępna w internecie i że "wszystkie procedury będą dochowane".

Rosół zapewniał, że potem powiedział jedynie Sobiesiakowi, żeby "zainwestował w człowieka, którego posadzi przed komputerem" i który przypilnuje terminu ogłoszenia i samego przetargu.

Źródło: tvn24.pl