Remontują wyjątkową wieżę ciśnień. Już rozstawienie rusztowania było wyzwaniem

Jak przypomina Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, remont zabytkowej wieży ciśnień rozpoczął się w marcu, a poprzedziło go wykonanie szczegółowej ekspertyzy dotyczącej stanu technicznego wieży.

Pierwszy elementem, którym zajęła się ekipa remontowa, były drzwi wejściowe. "Naprawy wymagały także pęknięcia ścian zewnętrznych oraz wewnętrznych" - podkreśla w komunikacie MPWiK.

Ponadto wykonawca prac odświeża elementy elewacji wykonane z piaskowca, a niektóre z nich wzmacnia. "Najważniejsze prace, jakie odbyły się wewnątrz, to konserwacja i oczyszczenie rur żeliwnych oraz konstrukcji schodów. Po renowacji udało się zamontować już 70 procent stopni" - informują wodociągowcy. Zaznaczają, że z uwagi na zabytkowy charakter obiektu prace wymagają dużej precyzji. "Samo postawienie rusztowania wewnętrznego pomiędzy kominem, rurami a konstrukcją schodów było poważnym przedsięwzięciem, równie wymagające jest m.in. takie wycinanie fug, by nie naruszyć cegieł" -  wskazują.

Obecnie wykonywane są instalacje elektryczne wewnątrz wieży. W najbliższym czasie odnowione zostaną elementy blaszane, a posadzka wieży zyska izolację, co pozwoli na demontaż wewnętrznego rusztowania. Na zewnątrz ceglane ściany będą zaimpregnowane, a po demontażu rusztowań zewnętrznych wykonana zostanie izolacja ścian zewnętrznych i montaż iluminacji.

Prace renowacyjne wieży ciśnień mają zakończyć się zimą. Koszt inwestycji opiewa na kwotę 1,7 mln zł.

W Warszawie, od połowy XIX wieku, działał wodociąg Henryka Marconiego wykorzystujący wodę z Wisły. Jednak wkrótce okazał się on niewystarczający dla szybko rozwijającego się miasta. Z inicjatywy prezydenta miasta Sokratesa Starynkiewicza w 1876 roku magistrat powierzył brytyjskiemu inżynierowi Williamowi Lindleyowi opracowanie projektu nowych wodociągów oraz systemu kanalizacji. Projekty zostały przekazane magistratowi dwa lata później i podpisano umowę z Williamem Lindleyem i jego synem Williamem Heerleinem Lindleyem na budowę sieci wodno-kanalizacyjnej. Prace nadzorował przez kolejne 34 lata (do 1915) ten drugi.

Na system wodociągów warszawskich składały się Stacja Filtrów oraz Stacja Pomp Rzecznych, gdzie z Wisły czerpano wodę i przewodami przesyłowymi kierowano na Stację Filtrów.

Na terenie stacji powstała wysoka na 42 metry wieża ciśnień. Została zbudowana w najwyższym punkcie, na skraju ówczesnej aglomeracji warszawskiej (w miejscu dawnej szubienicy miejskiej) i była długo jej najwyższym budynkiem. U podstawy ma średnicę ok. 10,5 m, a na szczycie 9,5 m. Wieża nie ma zbiornika. Wewnątrz są rury o średnicy 910 mm. Eksploatację wieży zakończono w 1934 roku.

Wieża ciśnień jest symbolem Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie. Po zniszczeniach wojennych została odrestaurowana w 1996 roku. Cały zespół stacji filtrów jest wpisany do rejestru zabytków. Od 2004 roku z inicjatywy Stołecznego Konserwatora Zabytków trwają starania o wpisanie zespołu na listę światowego dziedzictwa UNESCO.