Na stronie kobieta.pl autor jarmolstan zamieści wiersz: "Piękne pióropusze dziadek mróz malował, najczęściej na szybach źle ogrzanych domów…"
Czary z lodowych igiełek
Ten osad na szybie to szron – drobne lodowe kryształki w postaci igieł powstające na dowolnym podłożu wodolubnym (hydrofilowym). Szron powstaje w wyniku kontaktu wilgotnego powietrza z wychłodzonym podłożem o temperaturze poniżej 0 st. C. Zachodzi wówczas proces resublimacji pary wodnej, czyli jej bezpośredniej przemiany w lód.
Przy ujemnej temperaturze nasycone parą wodną powietrze styka się z przedmiotami mocno wychłodzonymi, a para wodna przechodzi bezpośrednio ze stanu gazowego w drobne kryształki - igiełki lodu.
Mrozem na szkle malowane.
Urok starych okien
Nieszczelne okna starych domostw przepuszczają ciepłe i wilgotne powietrze na zewnątrz. Ulega ono w niższej temperaturze nasyceniu parą wodną, która wytrącona natychmiast zamarza. Drobniutkie kryształki szybko rosną, łącza się, a po połączeniu tworzą delikatne pierzaste kształty.
Natura kocha matematykę
Skąd te wzory? Jak ktoś na forum matematyczno-przyrodniczym stwierdził: "Pan Mróz jest z zamiłowania matematykiem, a szczególnie lubi fraktale…"
Za jedną z cech charakterystycznych fraktala uważa się samopodobieństwo, to znaczy podobieństwo fraktala do jego części. Figura ''samopowtarzalna'' to taka, której najmniejszy szczegół przypomina całość, można je przybliżać i oddalać w nieskończoność znajdując kolejne ''miniatury”.
Rzeczywiście wzory zamarzającej pary mają strukturę o budowie fraktalnej. Takie twory są powszechnie spotykane w przyrodzie. Przykładem mogą być krystaliczne dendryty, jak płatki śniegu, również system naczyń krwionośnych, systemy wodne rzek, błyskawica, kwiat kalafiora, liść paproci czy szron na szybie – właśnie w postaci liści paproci, które widoczne były o poranku na szybach suwalskich domów.
Autor: Arleta Unton-Pyziołek/rs / Źródło: TVN Meteo