Konserwator sprecyzował, że do rejestru zostały wpisane: naścienna dekoracja mozaikowa na płn.-wsch. ścianie lokalu, płytki ceramiczne szkliwione, otoczaki, polichromia, płynne lastriko. Wszystko pochodzące z lat 60. XX.
W roku 1965, w trakcie wierceń geologicznych na terenie Konstancina, odkryto bogate źródła solanki. Dwa lata później powołano Państwowe Przedsiębiorstwo "Uzdrowisko Konstancin" (PPUK). "Prawdopodobnie pod koniec lat 60. otwarta została warszawska pijalnia wód mineralnych wydobywanych w Konstancinie, prowadzona przez powyższe przedsiębiorstwo. Mieściła się w modernistycznej kamienicy przy ul. Puławskiej 51 (budynek ujęty jest w Gminnej Ewidencji Zabytków)" - wyjaśnił konserwator.
Naścienna dekoracja zajmuje północną i część wschodniej ściany z charakterystycznie zaokrąglonym narożem na ich styku, co nadaje jej panoramiczny charakter. Mozaika ma postać wielkoformatowej abstrakcyjno-pejzażowej kompozycji.
Na oryginalne wyposażenie lokalu składa się także ceramiczna okładzina słupa konstrukcyjnego, zlokalizowanego obecnie wewnątrz pomieszczenia przy witrynie, po zachodniej stronie pomieszczenia.
Polska sztuka dekoracyjna
Konserwator zaznaczył, że mozaiki są przykładem prac wnętrzarskich tego okresu, wpisując się w znamienny dla polskiej sztuki dekoracyjnej lat 50. I 60. XX w. trend dekoracji mozaikowej i mozaikowo-fakturalnej. Dekoracja ta posiada również wartości historyczne, związane z Uzdrowiskiem Konstancin a także mecenatem państwowym (Państwowego Przedsiębiorstwa "Uzdrowisko Konstancin").
"Po przeanalizowaniu zgromadzonego materiału dowodowego MWKZ stoi na stanowisku, iż walory plastyczne omówionych dekoracji mozaikowych oraz ich oryginalność pod względem formalnym stawiają je w szeregu niezwykle wartościowych dzieł polskiej sztuki użytkowej lat 60. XX w." - podkreślił konserwator
Autorka/Autor: dg/gp
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: MWKZ