Mieszkała w niej klasa średnia, została zabytkiem

Łączy zmodernizowaną architekturę baroku i rokoko. W XX wieku mieszkali w niej lekarze, nauczyciele, urzędnicy, a także artyści. Przetrwała wojnę wraz z historycznym wystrojem. Kamienica Pawła Rotberga przy ulicy Wilczej 23 właśnie trafiła do rejestru zabytków.

Mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków Marcin Dawidowicz poinformował, że wpisana do rejestru kamienica stanowi cenny przykład zabudowy mieszkalnej charakterystycznej dla Warszawy z okresu I połowy XX wieku.

- Wyróżnia się indywidualną kompozycją dekoracji architektonicznych oraz opracowaniem w duchu zmodernizowanej architektury baroku i rokoko, o secesyjnie ukształtowanej fasadzie - dodał.

Przekazał, że jej wartość historyczna wiąże się z działalnością architekta Stanisława Grochowicza, który należał do grupy polskich architektów aktywnie uczestniczących w modernizacji oraz urbanizacji Warszawy na początku XX wieku.

Grochowicz był projektantem licznych luksusowych kamienic i budynków użyteczności publicznej m.in. kamienicy Felicjana Jankowskiego w Warszawie, domu H. Kolberga przy Alejach Ujazdowskich, banku Wilhelma Landaua przy ulicy Senatorskiej nr 42.

Kamienica przy ulicy Wilczej trafiła do rejestru zabytków

Mieszkańcami była klasa średnia

Kamienica przy ulicy Wilczej 23 w Warszawie znajduje się w południowej pierzei zwartej zabudowy ulicy, wytyczonej na terenach dawnego folwarku Kawęczyńskiego. W 1821 roku działka należała do sukcesorów Wiśnickich, następnie do Kazimierza Sobolewskiego (1832). W połowie XIX wieku teren posesji zajmowała kamienica czynszowa o układzie 2-podwórzowym. W 1911 roku powstał projekt jednopodwórzowej kamienicy autorstwa architekta Stanisława Grochowicza, która zastąpić miała istniejącą wówczas zabudowę murowano-drewnianą. Projekt został zrealizowany w 1912 roku dla nowego właściciela Pawła Rotberga.

Przeczytaj także: Praska ulica ma stać się zabytkiem, jej zabudowa niemal w całości przetrwała wojnę >>>

W 1918 roku kamienicę zakupili Mojżesz Chaim i Rajzla Rozalja ze Szternfeldorów. W latach 1931-1939 właścicielami nieruchomości byli: Szena vel Zofja i Hanna-Brau małżonkowie Bresław, Szul Obljasz i Łaja małżonkowie Frastag, oraz spadkobiercy: Wincenty Skórecki, Aleksandra ze Skóreckich Manikowowa i Józef Adam Skórecki. Po 1945 roku jedynym właścicielem nieruchomości był Adam Skórecki.

W budynku mieszkali przedstawiciele ówczesnej klasy średniej, m.in. lekarze, nauczyciele, urzędnicy, właściciele firm prywatnych, a także artyści (malarz Stanisław Sawiczewski).

Wnętrze kamienicy przy ulicy Wilczej

Przetrwała wojnę

Kamienica przy ulicy Wilczej 23 przetrwała wojnę bez poważniejszych zniszczeń. Zachował się kompletny historyczny wystrój elewacji o bogatej secesyjnej dekoracji z datą "1912" na budynku.

W 1945 roku lokatorzy kamienicy w ramach działalności Komitetu Dawnego, a następnie jako Spółdzielnia Administracyjno-Mieszkaniowa S.A.M. XV dokonali częściowego remontu i zabezpieczenia budynku.

Przeczytaj także: Fragment historycznej płyty wraca na Zamek Królewski >>>

Po 1963 roku budynek przeszedł na własność Skarbu Państwa. W latach 90. XX wieku wykonano remont konserwatorski wszystkich elewacji i balkonów, a także częściowo modernizację wnętrz, klatek schodowych i przejazdu bramnego. Wymieniono wówczas stolarkę okienną i drzwi do klatek schodowych na wzór oryginalnych.