Wiesław Myśliwski z tytułem Warszawskiego Twórcy

To była 7. edycja Nagrody Literackiej m.st. Warszawy
To była 7. edycja Nagrody Literackiej m.st. Warszawy
Źródło: mat. prasowe
Wiesław Myśliwski otrzymał w środę Nagrodę Literacką m. st. Warszawy w kategorii Warszawski Twórca. W innych kategoriach wyróżniono Ignacego Karpowicza, Tadeusza Dąbrowskiego, Joannę Rolińską, Przemysława Zechterowicza i Emilię Dziubak.

- Jest przede wszystkim powieściopisarzem, choć przecież ma w dorobku dramaty i scenariusze filmowe, ale to swoim sześciu powieściom zawdzięcza nie tylko uwielbienie czytelników, ale także dwa doktoraty honoris causa wyższych uczelni i kilkanaście cennych nagród - powiedział o Myśliwskim przewodniczący jury Andrzej Makowiecki.

Jak podkreślił, mimo że kojarzony z "literaturą tematyki wiejskiej" "Myśliwski to, co wiejskie, czy też prowincjonalne, uniwersalizuje, nadaje doświadczeniu bohaterów wymiar ogólnoludzki".

Laureat odbierając nagrodę powiedział, że ma ona dla niego szczególne znaczenie, bo jest "jak gdyby znakiem mojego stałego miejsca na ziemi".

Nagrody w 5 kategoriach

Tytuł Warszawskiego Twórcy otrzymali wcześniej: Joanna Kulmowa (2013), Janusz Tazbir (2012), Janusz Głowacki (2011), Marek Nowakowski (2010), Józef Hen (2009) i Tadeusz Konwicki (2008).

Nagrodą w tej kategorii jest 100 tys. zł. Laureaci w pozostałych kategoriach otrzymują po 20 tys. zł.

W sumie pomiędzy pięciu laureatów rozdzielane jest 200 tys. zł, co czyni Nagrodę Literacką m.st. Warszawy najwyższą w Polsce nagrodą w dziedzinie literatury fundowaną przez samorząd.

Uroczystość wręczenia nagród odbyła się w środę w warszawskim Pałacu Rzeczypospolitej z udziałem prezydent m. st. Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz oraz przewodniczącej Rady Miasta Ewy Malinowskiej-Grupińskiej.

Nagrody przyznano w pięciu kategoriach, obok tytułu Warszawskiego Twórcy są to: proza, poezja, książka dla dzieci oraz edycja warszawska.

W kategorii prozatorskiej uhonorowano Ignacego Karpowicza za powieść "Ości" (Wydawnictwo Literackie). Nominacje otrzymały także książki: "Małe lisy" Justyny Bargielskiej (wyd. Czarne), "Umarł mi" Ingi Iwasiów (wyd. Czarne).

- Ta nagroda to dowód uznania nie tylko dla mnie, ale przede wszystkim dla literatury, na to, że literatura prawdziwa składająca się ze słów, a nie obrazków nadal jest potrzebna, nadal jest zauważana - powiedział PAP Karpowicz.

W kategorii poetyckiej nagrodę otrzymał Tadeusz Dąbrowski za tomik "Pomiędzy" (wydawnictwo a5). Nominowano tomiki: "Teoria wiersza polskiego" Przemysława Dakowicza (wyd. Towarzystwo Przyjaciół Sopotu), "Języki obce" Jacka Dehnela (wyd. Biuro Literackie).

Nagrodę dla najlepszej książki dla dzieci otrzymali Przemysław Zechterowicz i Emilia Dziubak (ilustracje) za książkę "Proszę mnie przytulić" (wydawnictwo agencja edytorska Ezop). Wśród nominowanych książek znalazły się również: "Fotel czasu" Anny Czerwińskiej z ilustracjami Doroty Łoskot-Cichockiej (wyd. Fundacja Rodu Szeptyckich), "Pionierzy. Poczet niewiarygodnie pracowitych Polaków" Marty Dzienkiewicz z ilustracjami Joanny Rzezak i Piotra Kraski (wyd. Dwie Siostry).

Laureatem nagrody w kategorii "edycja warszawska" została Joanna Rolińska za "Rozmowy o dzieciństwie"(wyd. G+J Książki), "Zośkowiec" Jarosława Wróblewskiego (wyd. Fronda) oraz album "Przedwojenne Kamionek, Grochów i Saska Kępa" Jarosława Zielińskiego (wyd. RM).

W jury pod przewodnictwem Makowieckiego zasiadają: dziennikarz Tadeusz Górny, historyk literatury prof. Andrzej Kowalczyk, krytyk literacki Marek Wawrzkiewicz, historyk literatury prof. Grzegorz Leszczyński, znawca polskiej literatury XX w. Tomasz Wroczyński oraz historyk literatury Tomasz Burek.

Kontynuacja przedwojennego wyróżnienia

Nagroda Literacka m.st. Warszawy w obecnej edycji przyznawana jest od 2008 r.

Jest kontynuacją wyróżnienia o tej samej nazwie, przyznawanego w latach 1926-38. Pierwszym jego laureatem był najstarszy syn Adama Mickiewicza - Władysław, ostatnim zaś (przed II wojną światową) Leopold Staff (1938). Nagrodą tą wyróżniono również twórców tak wybitnych, jak Wacław Berent (1929), Tadeusz Boy-Żeleński (1933), Pola Gojawiczyńska (1935), Maria Kuncewiczowa (1937).

Kandydatów do nagrody zgłaszają wydawcy, księgarze i bibliotekarze oraz czytelnicy. W okresie powojennym istniały w Warszawie nagrody o podobnym charakterze (spośród laureatów warto przypomnieć m.in. Mirona Białoszewskiego, Kazimierza Brandysa, Ernesta Brylla, Juliusza Wiktora Gomulickiego, Hannę Januszewską czy Jerzego Waldorffa), nie było jednak konsekwencji ani w nazwie, ani w zasadach ich przyznawania.

PAP/lata

Czytaj także: