Runęła fasada gmachu zabytkowej giełdy w Kopenhadze

Służby ratunkowe poinformowały w czwartek, że runęła jedna z zewnętrznych ścian zniszczonego przez pożar gmachu Starej Giełdy Papierów Wartościowych w Kopenhadze. "Niestety doszło do zawalenia się fasady" - podały służby ratownicze Kopenhagi w poście na X. Straż pożarna doprecyzowała, że runęła ściana od strony kanału, nie uszkadzając przy tym innych budynków. - Naprawdę liczyliśmy, że uda nam się ocalić fasadę - mówił podczas briefingu dowodzący akcją Jakob Vedsted Andersen z kopenhaskiej straży pożarnej.

Wcześniej za pomocą dźwigów ustawiono przy ścianie kontenery wypełnione blokami z betonem, aby ustabilizować konstrukcję. Nie zdołano jednak w porę założyć zakotwiczeń. Służby poinformowały, że nikt nie odniósł obrażeń. Andersen dodał, iż "nie można wykluczyć, że runąć mogą kolejne mury". Ściany są osłabione na skutek ekstremalnie wysokiej temperatury oraz naruszenia konstrukcji budynku.

Czytaj też: Spłonęła zabytkowa giełda w Kopenhadze. "To narodowa tragedia"

Budynek w stylu romantyzmu holenderskiego nazywany był kopenhaską katedrą Notre Dame. Straż pożarna szacuje, że z pożaru ocalała połowa zabytkowego gmachu, ale z powodu akcji gaśniczej (zalania wodą) zniszczenia są znaczne. Runęła wieża z iglicą, a także zawalił się miedziany dach. W zabytku mieściły się biura Duńskiej Izby Handlowej, budynek przechodził remont i był obłożony rusztowaniami oraz przykryty plandeką, co ułatwiło rozprzestrzenienie się pożaru. Przyczyna pojawienia się ognia nie została jeszcze ustalona.

Kopenhaska Giełda Papierów Wartościowych znajduje się w ścisłym centrum miasta, nieopodal budynku parlamentu. To jeden z najstarszych i najbardziej charakterystycznych budynków w Kopenhadze. Został zbudowany w 1625 roku. Jego iglica, która została strawiona przez ogień, miała kształt splecionych ogonów czterech smoków.

Budowę Giełdy z czerwonej cegły i piaskowca o długości 150 metrów, według projektu braci architektów Lorenza i Hansa van Steenwinckelów, rozpoczęto w 1618 roku, a jej dach ukończono w roku 1624, dlatego modernizacja tej części miała być gotowa na jubileusz 400-lecia. Do 1659 roku poszycie było z ołowiu. Zostało wówczas przetopione na kule armatnie, potrzebne do toczonych przez Danię wojen ze Szwecją. Następnie dach pokryty został miedzią.