Mazowiecki konserwator Jakub Lewicki wpisał do rejestru zabytków dwie kamienice wraz z posesjami przy Kopernika 32 oraz 34.
"Wysoki standard wykończenia"
Zostały zaprojektowane przez Remigiusza Ostoję-Chodkowskiego, a powstawały w latach 1937-1939. Najpierw wzniesiono kamienicę pod numerem 32, jako mniejszą i prostszą w realizacji, a następnie narożną kamienicę pod numerem 34. Pierwsza przetrwała wojnę w dobrym stanie, w drugą podczas Powstania Warszawskiego trafiły dwa pociski. Po 1945 roku zapadła decyzja o jej odbudowie. Wówczas zmodyfikowano kształt fasady.
"Kamienice prezentują się jako obiekty o indywidualnym wyrazie artystycznym, wartościowej koncepcji architektonicznej, wysokim standardzie wykończenia oraz znacznym poziomie zachowania oryginalnej substancji zabytkowej, pomimo zniszczeń wojennych i powojennej przebudowy" – wyjaśnia swoją decyzję o wpisie budynków do rejestru zabytków konserwator.
Walory artystyczne
Dodaje, że są to również cenne relikty budownictwa mieszkaniowego wznoszonego tuż przed drugą wojną światową.
"O ich nowatorstwie świadczy nie tylko modernistyczna forma obejmująca rezygnację z historyzującego detalu architektonicznego oraz zastosowanie wąskich pasów okien i geometrycznych podziałów, ale też wprowadzenie nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych: stalowego szkieletu, żelbetowego stropodachu, podziemnego garażu" – wylicza konserwator.
W obu docenił również wnętrza wyposażone w eleganckie klatki schodowe, a także elewacje wykończone szlachetną okładziną kamienną. "Walory artystyczne obiektów podnosi również zastosowanie zróżnicowanych detali architektonicznych: między innymi wykuszy, lizen oraz gzymsów, przystosowanych do modernistycznej stylistyki obu obiektów" – przekonuje Lewicki.
ZOBACZ TEŻ MATERIAŁ O PAŁACU SASKIM:
Pałac Saski. Przekazanie dokumentów
Pałac Saski. Przekazanie dokumentów
ran
Źródło zdjęcia głównego: MWKZ