Do Ziemi zbliża się kometa. Będzie można ją dostrzec za pomocą małego teleskopu

Kometa C/2017 K2 (PanSTARRS) z obłoku Oorta, jak wskazuje jej nazwa, została odkryta pięć lat temu przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a. Znajdowała się pomiędzy orbitami Saturna i Urana, w odległości 2,4 miliarda kilometrów od Słońca. To 16 razy więcej niż dystans dzielący Słońce i Ziemię. Była wtedy najdalszą znaną naukowcom aktywną kometą.

Teraz obiekt zbliży się do naszej planety. Eksperci zauważyli, że staje się coraz jaśniejsza. Najbliżej nas znajdzie się w czwartek 14 lipca. O godzinie 5 nad ranem pojawi się wtedy w pobliżu gromady kulistej nazwie Messier 10 w gwiazdozbiorze Wężownika, który latem jest widoczny w Polsce.

Kilka miesięcy później, 19 grudnia, kometa zbliży się do Słońca.

W pobliżu Ziemi kometa przeleci w odległości około 270 milionów km. Jej blask powinien osiągnąć wartość 8 lub 7 magnitudo, a więc będzie zbyt słaba, aby udało się ją dostrzec gołym okiem. Magnitudo (mag), czyli wielkość gwiazdowa, to jednostka miary, której używa się do oznaczania blasku gwiazd i innych ciał niebeskich.

Kometę uda się dostrzec prawdopodobnie astronomom amatorom, znajdującym się w miejscach niezanieczyszczonych sztucznym światłem, a więc jak najdalej od zabudowań i latarń. Przy użyciu małych teleskopów będą mogli zobaczyć rozmytą plamę światła otaczającą jądro.

Zgodnie z obserwacjami Teleskopu Kanadyjsko-Francusko-Hawajskiego, jądro komety ma średnicę od 30 do 160 km. Dane teleskopu Hubble'a wskazują jednak na mniejszy rozmiar, nie większy niż 18 km.

Większość komet ma jądro o średnicy od jednego do trzech kilometrów. Średnica niektórych dochodzi do 16 km, ale zdarzają się też takie o średnicy na przykład 60 km, jak Kometa Hale’a-Boppa (C/1995 O1). Z kolei kometa C/2014 UN271 ma średnicę 120 km.

C/2017 K2 tytuł najdalszej aktywnej komety oddała komecie C/2014 UN271, która w momencie odkrycia znajdowała się w odległości ponad 4,4 miliarda km od Słońca. Ta ma zbliżyć się do nas 21 stycznia 2031 roku.