Tekst pierwotnie ukazał się 5 października 2019 roku.

Nad Małopolską unosiła się gęsta mgła. Około godziny 8 pociąg jadący z Gdyni zatrzymał się przed stacją w Krzeszowicach. Niedługo po nim nadjechał skład z Wiednia. Maszynista nie spodziewał się stojącego pociągu. Nie był w stanie wyhamować. Wjechał w ostatnie wagony.

Zobaczyłem we mgle pociąg gdyński w odległości 250 m, dałem natychmiast hamulce i kontrparę, nic nie pomogło, gdybym mógł choć jeszcze 15 m ujechać, toby nie było katastrofy, ale pociąg się ślizgał, jak na mydle, bo szyny były wilgotne - opowiadał dziennikarzowi "Światowida" Jan Zieleżnik, maszynista ekspresu z Wiednia. 

Ktoś w ekspresie jadącym z Austrii krzyknął "wysiadać!". Z jadącego pociągu wyskoczyło kilka osób. Po chwili nastąpiło uderzenie, trzask i zgrzyt łamanego żelaza i drewna.

2 października 1934 roku w Krzeszowicach doszło do jednej z największych katastrof kolejowych w historii Polski. Zginęło 11 osób, a kilkadziesiąt odniosło rany. 

Kazimierz Krasicki, attache wojskowy, jechał na ślub do Zakopanego. Wraz z nim w przedziale znajdowali się major Szwed i asesor kolejowy Tarzecki. Jechali pociągiem z Gdyni. Stali już dłuższy czas. Zniecierpliwiony Tarzecki wstał i wychylił się za okno, by zobaczyć, co jest przyczyną postoju. Wtedy dostrzegł zbliżający się pociąg, który jechał tym samym torem. Wybiegł z krzykiem na korytarz, ostrzegając innych. Za nim ruszył Krasicki. Obaj w ostatniej chwili wyskoczyli z wagonu. Szwed nie zdążył się zebrać.