Bronisław Maria Karol Komorowski – polski polityk i historyk, urodzony 4 czerwca 1952 roku w Obornikach Śląskich k. Wrocławia. W latach 2010–2015 Prezydent RP.
Bronisław Komorowski – pochodzenie i wykształcenie
Bronisław Komorowski urodził się w rodzinie o silnych tradycjach ziemiańskich, wojskowych i niepodległościowych. Jest jednym z trojga dzieci Zygmunta Komorowskiego – żołnierza Armii Krajowej, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, ambasadora RP w Bukareszcie i poety oraz Jadwigi z domu Szałkowskiej – socjolożki, doktor nauk humanistycznych, uczestniczki konspiracji polskiej w Wilnie.
Absolwent XXIV LO im. Cypriana Norwida w Warszawie. Już w czasie nauki w liceum zaangażował się w działalność opozycyjną, m.in. biorąc udział w manifestacjach w czasie wydarzeń marcowych 1968 roku. W 1971 roku został po raz pierwszy zatrzymany.
Ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w 1977 roku. W czasie studiów aktywnie działał w studenckim ruchu naukowym, będąc m.in. prezesem Koła Naukowego Historyków. Był także instruktorem harcerskim.
Bronisław Komorowski – działalność publiczna i polityczna do 1989 roku
Bronisław Komorowski był zaangażowany w działalność opozycyjną już od czasu nauki w liceum. Uczestniczył w manifestacjach patriotycznych, akcjach pomocy dla robotników poszkodowanych w Radomiu i Ursusie, współpracował z Komitetem Obrony Robotników oraz Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Był także dziennikarzem, drukarzem, kolporterem i wydawcą podziemnej prasy.
W latach 1980–1981 pracował w Ośrodku Badań Społecznych NSZZ „Solidarność” Regionu Mazowsze. Od września 1982 roku był zaś redaktorem niezależnego, podziemnego pisma „ABC”. W latach 1982–1989 wykładał historię w Niższym Seminarium Duchownym w Niepokalanowie.
Bronisław Komorowski za swoją działalność opozycyjną był aresztowany i represjonowany. W czasie stanu wojennego – od grudnia 1981 roku do czerwca 1982 roku – internowany.
Bronisław Komorowski – działalność publiczna i polityczna po 1989 roku
Bronisław Komorowski po 1989 roku pełnił wiele funkcji – partyjnych, parlamentarnych, jak i rządowych.
Działalność partyjna:
związany z Unią Demokratyczną,
od 1994 roku członek Unii Wolności,
od 1997 roku członek Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego,
w latach 2001–2010 członek Platformy Obywatelskiej, a w latach 2004–2006 przewodniczący mazowieckiej PO.
Działalność parlamentarna:
w 1991 i 1993 roku uzyskał mandat poselski jako bezpartyjny kandydat startujący z listy Unii Demokratycznej,
w 1997 roku uzyskał mandat poselski jako kandydat Akcji Wyborczej Solidarność,
w 2001, 2005 i 2007 roku uzyskał mandat poselski z listy Platformy Obywatelskiej,
w latach 1997–2000 przewodniczący Komisji Obrony Narodowej,
w latach 2001–2005 zastępca przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej i członek Komisji Spraw Zagranicznych,
5 listopada 2005 roku został wybrany na marszałka Sejmu.
Działalność rządowa:
w latach 1989–1990 dyrektor gabinetu ministra Aleksandra Halla w Urzędzie Rady Ministrów,
w latach 1990–1993 wiceminister obrony narodowej ds. wychowawczo-społecznych w rządach Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego, Hanny Suchockiej,
w latach 2000–2001 minister obrony narodowej w rządzie Jerzego Buzka.
Bronisław Komorowski – Prezydent RP
Jako Marszałek Sejmu RP, po tragicznej śmierci Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego 10 kwietnia 2010 roku, zgodnie z przepisami Konstytucji RP, wykonywał obowiązki Prezydenta RP. 8 lipca 2010 roku zrezygnował z pełnienia funkcji marszałka i tym samym przestał pełnić funkcję prezydenta.
4 lipca 2010 roku Bronisław Komorowski wygrał wybory prezydenckie. Przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym złożył 6 sierpnia 2010 roku. Urzędowanie zakończył 6 sierpnia 2015 roku, w dniu zaprzysiężenia Andrzeja Dudy, z którym przegrał, rywalizując o reelekcję.
Bronisław Komorowski – życie prywatne
Bronisław Komorowski od 1977 roku jest żonaty z Anną Komorowską, z domu Dembowską. Mają pięcioro dzieci.