Annalena Charlotte Alma Baerbock urodziła się 15 grudnia 1980 roku w Hanowerze. Niemiecka polityk związana z partią Zielonych, posłanka do Bundestagu. Pierwsza w historii kobieta pełniąca w Niemczech funkcję ministra spraw zagranicznych.
Życie prywatne Annaleny Baerbock
W życiorysie Annaleny Baerbock można doszukać się polskich korzeni: rodzice jej matki, mieszkańcy Górnego Śląska, zostali przesiedleni do Niemiec pod koniec lat 50. XX wieku. W przeszłości czynnie uprawiała sport, odnosiła znaczące sukcesy w skokach na trampolinie, kilka razy zdobywając trzecie miejsce na mistrzostwach Niemiec. Jest mężatką i matką dwóch córek.
Annalena Baerbock – wykształcenie
Przed ukończeniem szkoły średniej Annalena Baerbock przez rok mieszkała w Stanach Zjednoczonych, biegle włada językiem angielskim. W latach 2000-2004 studiowała prawo publiczne i nauki polityczne na Uniwersytecie Hamburskim, gdzie uzyskała tytuł licencjata. Naukę kontynuowała w renomowanej London School of Economics and Political Science w Londynie, gdzie w 2005 roku ukończyła studia z zakresu publicznego prawa międzynarodowego, uzyskując tytuł magistra prawa. W 2009 roku Annalena Baerbock podjęła studia doktoranckie na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie, jednak ostatecznie zrezygnowała z nich na rzecz kariery politycznej.
Działalność polityczna Annaleny Baerbock
W trakcie studiów w Hanowerze Annalena Baerbock rozpoczęła pracę jako dziennikarka w gazecie Hannoversche Allgemeine Zeitung. Po zakończeniu nauki w latach 2005–2008 pracowała w biurze europosłanki Elisabeth Schroedter. Przez rok pracowała także jako doradca ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa frakcji Zielonych w Bundestagu.
Od początku polityczne zaangażowanie Annaleny Baerbock w partii Zielonych skupiało się przede wszystkim na zagadnieniach związanych z klimatem. Stała na czele tej partii w Brandenburgii w latach 2009–2013. Od 2013 roku nieprzerwanie wybierana była z ramienia tej partii posłanką do Bundestagu. Podczas swojej pierwszej kadencji w latach 2013–2017 główny nacisk kładła na sprawy związane z poprawą klimatu, polityką energetyczną, zajmowała się również tematami integracji europejskiej. Podczas drugiej kadencji w latach 2017–2021 jej praca skupiała się wokół problemów dzieci, samotnych rodziców, ubóstwa oraz placówek opiekuńczych.
W 2021 roku uzyskała nominację partii Zielonych w wyborach parlamentarnych na stanowisko kanclerza, będąc tym samym pierwszą kandydatką swojej partii oraz drugą w historii kobietą ubiegającą się o najwyższy urząd w Niemczech po Angeli Merkel. Jej kandydatura nie uzyskała powodzenia, jednak w nowym rządzie utworzonym w grudniu 2021 przez Olafa Scholza została pierwszą w historii kobietą na czele niemieckiej dyplomacji. W związku z tym w styczniu 2022 roku zrezygnowała z kierowania partią Zielonych.