21 kwietnia 1943 roku. Powstanie w getcie warszawskim. Kalendarium dzień po dniu

Z frontu na ulicach Warszawy. (…) Śmiertelny bój na ulicach getta trwa dalej. Żydzi z desperackim bohaterstwem bronią każdego domu, a walkę ułatwiają im podziemne przejścia przebite pod całym ghettem. Do wycofywania się lub sprowadzania posiłków służą także Żydom kanały ściekowe. Dziś w nocy do samego rana słychać było w ghetcie silną kanonadę karabinową i armatnią. Powstały nowe bunkry. (…) Opór Żydów, który chwilami zdawał się już słabnąć rozżarza się raz po raz nowymi ogniskami. Przerwano komunikację tramwajową na Żoliborzu.

W ciągu dwóch wojen uczestniczyłem we wielu bitwach, żadna jednak nie uczyniła na mnie tak wstrząsającego wrażenia, jak wczorajsza. W płomieniu szalejących pożarów, przy huku dział przeciwpancernych i polowych, i granatników, umieszczonych na dachach domów, terkocie ciężkich karabinów maszynowych posuwali się niemieccy saperzy pod żydowskie gniazda oporu, aby zakładać pod nie ładunki dynamitu. Użyto również miotaczy ognia. Po tych przygotowaniach ruszała do szturmu piechota niemiecka i raz po raz była przez Żydów odrzucana. Na jednym tylko odcinku naliczyłem 15 zabitych i 38 rannych żołnierzy niemieckich. Żydzi rozporządzają kilkoma karabinami maszynowymi i dużą ilością granatów. Bronią się zaciekle i z determinacją. Na czołgi i samochody sypią się butelki z benzyną. Widziałem płonący czołg niemiecki, z którego wnętrza wynoszono poparzoną załogę…