Kilkaset osób zebrało się w niedzielę po południu w al. Wojska Polskiego, by wziąć udział w marszu poświęconym pamięci Witolda Pileckiego.
Uczestnicy zebrali się po godz. 13 na wysokości numeru 40, gdzie znajduje się tablica poświęcona pułkownikowi Pileckiemu (został awansowany po śmierci ze stopnia rotmistrza). W tej kamienicy został aresztowany przez Niemców i wywieziony do Auschwitz-Birkenau.
Przemawiała córka pułkownika
- Jest ok. 200-300. Zaczęło się od przemówień, jako pierwsza zabrała głos córka Witolda Pileckiego. Mówiła między innymi, że bohaterów takich, jak jej ojciec, było więcej. Dziękowała też za pamięć o pułkowniku – relacjonował Dawid Krysztofiński, reporter tvnwarszawa.pl.
Marsz ruszył około godziny 14 i przeszedł ulicami: Mickiewicza, Andersa, Muranowską, Bonifraterską, przez Plac Krasińskich, Długą, Freta, Nowomiejską, Świętojańską do Placu Zamkowego.
Uroczystość zakończyła msza św. w Bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela.
Dobrowolny więzień Auschwitz
Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 r. Pochodził z rodziny szlacheckiej o tradycjach niepodległościowych. Był bohaterem wojny z bolszewikami, uczestnikiem kampanii 1939 roku.
W okupowanej stolicy współtworzył Tajną Armię Polską (TAP). Jako jej żołnierz powziął plan zdobycia materiałów wywiadowczych z tworzonych przez hitlerowców obozów koncentracyjnych. Bezpośrednim powodem była rosnąca liczba aresztowań wśród żołnierzy TAP oraz informacje o zbrodniczych działaniach Niemców. By dostać się do obozu Pilecki 19 września 1940 r. wszedł w "kocioł" podczas łapanki na stołecznym Żoliborzu. Został zatrzymany w kamienicy przy ul. Wojska Polskiego 40.
Podając się za Tomasza Serafińskiego - ukrywającego się żołnierza polskiego - został wywieziony do niemieckiego obozu Auschwitz. Mimo nieludzkich warunków, chorób, Pilecki ps. Serafiński zbierał i przekazywał materiały wywiadowcze przez wypuszczanych na wolność więźniów. To on przygotował pierwszą tajną notę na temat ludobójstwa w Auschwitz. Uciekł z obozu pod koniec kwietnia 1943 r.
Walczył w Powstaniu Warszawskim
W latach 1943-44 służył w oddziale III Kedywu KG AK i brał udział w Powstaniu Warszawskim. W pierwszych dniach powstania walczył w 1 kompanii "Warszawianka"; w miarę toczonych walk powstańczych został dowódcą jednego z oddziałów zgrupowania Chrobry II.
W latach 1944-45 był w niewoli niemieckiej w oflagu VII A w Murnau. Po wyzwoleniu obozu dołączył do II Korpusu Polskiego we Włoszech. W październiku 1945 roku, na osobisty rozkaz gen. Andersa, wrócił do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą na rzecz II Korpusu.
W maju 1947 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Był torturowany i oskarżony m.in. o działalność wywiadowczą na rzecz polskiego rządu na emigracji. 15 marca 1948 r. rotmistrz został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 25 maja w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Miejsce pochówku Pileckiego nigdy nie zostało ujawnione przez komunistyczne władze, prawdopodobnie zwłoki zakopano na tzw. Łączce Cmentarza Wojskowego na Powązkach.
Do roku 1989 wszelkie informacje o dokonaniach i losie rotm. Pileckiego podlegały w PRL cenzurze. Witold Pilecki został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego. W 2013 r. został awansowany do stopnia pułkownika.
Zeszłoroczny Marsz Rotmistrza Pileckiego:
ran,PAP/bf/b
Zdjęcie na stronie głównej: Bartłomiej Zborowski / PAP