Szeroki gest Moskwy. Kilkadziesiąt wyrzutni S-300 za darmo

W niektórych krajach S-300PS trafiły już do muzeów. Tu UkrainaWikipedia (CC BY-SA 2.0) | George Chernilevsky

Kazachstan otrzyma pięć batalionów wyrzutni rakiet przeciwlotniczych S-300. Rosjanie zadeklarowali, że nie wezmą za nie nawet kopiejki. Kazachstan zyska tym samym drastycznie rozbudowany system obrony przeciwlotniczej.

Jak oznajmił wiceminister obrony Rosji Anatolij Antonow, pięć batalionów S-300 w wersji PS dla południowego sąsiada będzie pochodzić z zapasów armii rosyjskiej. Antonow zadeklarował to podczas wizyty w Astanie - stolicy Kazachstanu.

Według deklaracji Rosjan dostarczenie rakiet "wzmocni potencjał obrony przeciwlotniczej Kazachstanu" i całej sieci obrony przeciwlotniczej Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym. Organizacja ta nieco przypominająca NATO; kieruje nią Moskwa. Oznacza to, że przekazując kazachskiej armii rakiety Rosjanie istotnie wzmocnią obronę swojej południowej flanki i nie będą musieli ponosić tego kosztów.

Gest z samymi zaletami

Pięć batalionów S-300PS to około 25-30 wyrzutni, z których każda przenosi po cztery rakiety. Jest to znacząca siła, przewyższająca między innymi obecny potencjał polskiej obrony przeciwlotniczej średniego zasięgu. Dotychczas Kazachowie posiadali kilka wyrzutni systemu S-300.

Ofiarowane przez Rosjan S-300 w zmodernizowanej wersji PS to uzbrojenie z końca lat 80., chociaż system S-300 w pierwotnej wersji opracowano w latach 60. i 70. Pomimo upływu czasu to nadal jeden z najefektywniejszych typów uzbrojenia przeciwlotniczego na świecie. Rakiety systemu S-300PS mogą zwalczać samoloty na dystansie niemal 100 kilometrów.

Uzbrojenie przeznaczone do przekazania Kazachom najprawdopodobniej zostało już wycofane ze służby liniowej w rosyjskiej armii. Rosjanie przezbrajają się już stopniowo na nowsze warianty systemu S-300 i jeszcze nowsze S-400. Oddanie starszego i już niepotrzebnego uzbrojenia niesie więc same korzyści.

Autor: mk/jk/kwoj / Źródło: RIA Novosti, tvn24.pl

Źródło zdjęcia głównego: Wikipedia (CC BY-SA 2.0) | George Chernilevsky