Woda oligoceńska w wielu miastach jest popularną alternatywą dla wody źródlanej i kranowej - dostarczanej z wodociągów. Czym jednak jest ta woda i co należy wiedzieć, chcąc z niej korzystać? Podpowiadamy, gdzie w Warszawie można zaopatrzyć się w wodę oligoceńską i jak ją przechowywać.
● Woda oligoceńska to rodzaj wód podziemnych dostępny w niemal wszystkich dzielnicach Warszawy. ● Woda oligoceńska jest zdatna do picia, lecz nie zawiera wielu minerałów. ● Wodę oligoceńską najlepiej przechowywać w lodówce, w szklanym pojemniku.
Woda oligoceńska
Woda oligoceńska to rodzaj wody podziemnej, samoczynnie wypływającej na powierzchnię po wywierceniu odpowiednio głębokiej studni. W Polsce woda ta występuje m.in. w niecce łódzkiej i niecce mazowieckiej, w której pobierana jest z głębokości ok. 200 metrów.
Dzięki głębokości złoża i znajdującym się nad nim warstwom skalnym woda oligoceńska jest naturalnie chroniona przed przenikaniem do niej zanieczyszczeń z gleby. Dzięki temu uważana jest za czystą, wolną od zanieczyszczeń mikrobiologicznych i chemicznych, można ją spożywać bez uzdatniania i dezynfekcji.
Woda oligoceńska jest średnio twarda lub miękka, ma odczyn zasadowy. Jej skład chemiczny może się zmieniać w zależności od miejsca ujęcia, a zawartość minerałów wynosi ok. 300-600 mg/l. Oznacza to, że wodę tę uznaje się za niskozmineralizowaną.
Ujęcia wody oligoceńskiej
Korzystanie z wody oligoceńskiej jest popularne wśród wielu mieszkańców Warszawy. Studnie z tą wodą dostępne są niemal we wszystkich dzielnicach - poza Rembertowem i Wesołą. Aktualne informacje o poszczególnych punktach ujęć wody oligoceńskiej oraz o godzinach ich otwarcia najlepiej sprawdzać na stronach urzędów poszczególnych dzielnic lub w dzielnicowych wydziałach ochrony środowiska.
Ważne jest, aby korzystać tylko ze studni oligoceńskich zarządzanych przez dzielnicowe Wydziały Ochrony Środowiska, szpitale lub wspólnoty. Pobierając wodę oligoceńską z innych, nieznanych źródeł, nie ma się gwarancji, że taka woda nie będzie zanieczyszczona, nie wiadomo także, z jakiej głębokości jest pobierana.
Mapę studni oligoceńskich można sprawdzić na stronie Urzędu Miasta stołecznego Warszawy.
Woda oligoceńska w Warszawie
Woda oligoceńska jest dostępna dla wszystkich chętnych bezpłatnie - trzeba jedynie mieć własny pojemnik, w który się ją nabierze. Aby uniknąć zanieczyszczenia wody podczas pobierania i przechowywania, należy przestrzegać kilku prostych zasad. Pobierając wodę oligoceńską ze studni w jednym z warszawskich ujęć, warto:
● wypuścić trochę wody z kranu przed wlaniem jej do swojego naczynia, jeśli bezpośrednio wcześniej nie korzystała z niego inna osoba, ● nie dotykać wnętrza nakrętki ani naczynia, do którego wlewana jest woda, ● nie dotykać wnętrza naczynia kranem.
Woda oligoceńska - przechowywanie
Sposób przechowywania wody oligoceńskiej ma wpływ nie tylko na jej walory smakowe i zapachowe, ale także na bezpieczeństwo spożycia. Zbyt długo przechowywana staje się niezdatna do picia ze względu na rozwijające się w niej mikroorganizmy. Podobnie ważne jest naczynie, w którym ją przechowujemy i sposób, w jaki przygotowujemy je przed napełnieniem wodą oligoceńską.
Do przechowywania wody oligoceńskiej najlepsze są szklane naczynia. Bezpieczne będzie również przechowywanie wody oligoceńskiej w naczyniach ze stali nierdzewnej lub emaliowanych żelaznych.
Naczynia plastikowe (PET) oraz z innych tworzyw oznaczonych jako zdatne do przechowywania żywności również są dozwolone do przechowywania wody oligoceńskiej, jednak przepuszczają one więcej tlenu, woda więc szybciej się psuje, bo szybciej namnażają się w niej mikroorganizmy. W tworzywach sztucznych większe jest również prawdopodobieństwo zmiany walorów smakowych wody, zwłaszcza jeśli wcześniej przechowywano w nich inne produkty spożywcze.
Pojemników do przechowywania wody oligoceńskiej nie powinno wykorzystywać się już w żadnych innych celach. Przed napełnieniem wybranego pojemnika wodą ze studni oligoceńskiej należy go dokładnie umyć bez użycia detergentów. Ewentualny rdzawy osad ze związków żelaza i manganu lub zielony po glonach pojawiający się w naczyniach na wodę oligoceńską należy usuwać szczoteczką przeznaczoną wyłącznie do tego celu.
Woda oligoceńska po wydobyciu na powierzchnię ma również ograniczony czas, w którym powinna zostać spożyta. Najlepiej trzymać ją w szklanych butelkach, bez dostępu do światła, w lodówce, nie dłużej niż przez 48 godzin. W przypadku pojemników z tworzyw sztucznych zalecany czas przydatności do spożycia to natomiast 24 godziny. Po tym czasie w wodzie mogą zacząć rozwijać się mikroorganizmy.
Woda oligoceńska - właściwości
Podobnie jak kranówka woda oligoceńska jest niskozmineralizowana, nie należy uważać jej więc za wodę leczniczą, zdrowotną czy zamiennik średnio- i wysokozmineralizowanej wody butelkowanej. Wśród zawieranych minerałów wyróżnić można przede wszystkim żelazo, którego zawiera ok. 0,1–0,2 mg/l, oraz mangan. Pozostałe minerały, m.in. miedź, selen czy cynk występują w wodzie oligoceńskiej w nieistotnych dla zdrowia stężeniach.
Nie zaleca się podawania wody oligoceńskiej niemowlętom i małym dzieciom, jeśli nie mamy dostępu do informacji o aktualnym stężeniu minerałów oraz ważnego badania jej jakości. Przed podaniem małym dzieciom taką wodę najlepiej także przegotować.
Źródło: gov.pl, tvn24.pl
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock