Miał szyję długą jak autobus. "Może być rekordzistą"

Jeden z gatunków roślinożernego dinozaura, który przed 162 milionami lat zamieszkiwał tereny dzisiejszych Chin, mógł mieć szyję długości autobusu. Zdaniem naukowców to nowy rekordzista pod kątem długości tej części ciała.

Skamieniałe szczątki owego dinozaura odkryto w 1987 roku w regionie Sinciang na północnym zachodzie Chin. Naukowcy nazwali go Mamenchisaurus sinocanadorum i po raz pierwszy opisali w pracy naukowej z 1993 roku. Już wtedy podejrzewano, że pradawnego gada cechowała bardzo długa szyja.

Najnowsze analizy jego skamieniałości ukazały się w środę w czasopiśmie naukowym "Journal of Systematic Palaeontology". Paleontolodzy skupili się w nich na porównaniu M. sinocanadorum do innych pokrewnych gatunków dinozaurów.

- Mamenchizaury są ważne, ponieważ przesunęły granice tego, jak długa może być szyja dinozaurów. Wygląda na to, że Mamenchisaurus sinocanadorum ze swoją 15-metrową szyją może być rekordzistą - przekazał główny autor badania Andrew Moore, paleontolog i adiunkt na nowojorskim Stony Brook University.

By dokładnie zmierzyć długość tej części ciała, naukowcy zbadali trzy zachowane kręgi i porównali je z kośćmi szyi blisko spokrewnionych dinozaurów.

- Tak się składa, że wiemy, z kim był spokrewniony, co dostarczyło ciekawych porównań. W tym przypadku był on dobrze zagnieżdżony ewolucyjnie w linii, o której wiemy, że jej osobniki miały 18 kręgów szyjnych. Możemy skalować porównania, aby obliczyć bezwzględną długość szyi - dodał Moore.

Dotychczasowy rekord należał do dinozaura o nazwie Xinjiangtitan. Była ona około 1,5 metra krótsza niż w przypadku M. sinocanadorum.

Naukowcy zauważyli także inne ciekawe szczegóły anatomiczne tych masywnych dinozaurów. Okazało się, że kości szyi M. sinocanadorum były wypełnione powietrzem jak u ptaków, a nie szpikiem. Tomografia komputerowa wykazała, że powietrze stanowiło od 69 do 77 procent objętości kręgów.

- Przypuszczamy, że to ważny mechanizm budowania tak długiej szyi, ponieważ była ona dość ciężka - powiedział Moore.

Dotychczas sądzono także, że w przypadku gadów o tak długich szyjach ta część ciała była ułożona jak u dzisiejszych łabędzi. Moore dodał jednak, że dzięki badaniom biomechanicznym ujawniono, że szyja mamenchizaurów była uniesiona pod kątem około 20-30 stopni.

Jednak nawet przy takim kącie i ekstremalnej długości szyi, głowa gada mogła znajdować się około 7,5 do 10 metrów nad ziemią.

- Wydaje się, że były dobrze "zaprojektowane" do zbierania żywności. To właśnie umożliwiła im długa szyja. [...] Dlaczego mamenchizaury miały dłuższe szyje od swoich kuzynów? Trudno powiedzieć, ale z pewnością było to coś kluczowego dla ich biologii - dodał Moore.