W środę 20 marca o godzinie 22.58 rozpocznie się astronomiczna wiosna. Od tego czasu dni będą dłuższe od nocy. Na wiosennym niebie będzie można dostrzec ciekawe zjawiska astronomiczne.
Równonoc wiosenna i jesienna przypada na moment przejścia Słońca przez jeden z punktów przecięcia ekliptyki i równika niebieskiego. Ekliptyka to okrąg na sferze niebieskiej, po którym pozornie porusza się Słońce w ciągu roku. Z kolei równik niebieski można sobie wyobrazić jako odpowiednik równika ziemskiego. Przejście Słońca przez jeden z punktów przecięcia ekliptyki i równika niebieskiego to moment równonocy: wiosennej lub jesiennej.
Jeden z dwóch punktów, w których przecinają się ze sobą ekliptyka i równik niebieski, nazywany jest punktem Barana. Właśnie on ma związek z rozpoczęciem astronomicznej wiosny na półkuli północnej.
Pełnia Robaczego Księżyca
W pierwszy dzień kalendarzowej wiosny - 21 marca, około godz. 2.43 nastąpi tak zwana Pełnia Robaczego Księżyca. Uznawana jest za ostatnią pełnię zimową lub za pierwszą pełnię wiosenną.
Nazwę marcowej pełni wymyślili rdzenni Amerykanie, którzy zauważyli, że gdy robi się cieplej i znika mróz, na rozmokniętą ziemię wydostają się różne robaki, w tym między innymi dżdżownice. Jej inne nazwy to: Czysta Pełnia, Skrzypiąca Pełnia czy Klonowa Pełnia.
Oczy w niebo
Miłośników nieba w okresie wiosennym czekają obserwacje gwiazdozbiorów - szczególnie Lwa, Panny i Wolarza. Każdy z nich zawiera jasną gwiazdę, które razem tworzą tzw. Trójkąt Wiosenny. Z kolei na początku wiosny wieczorem na niebie widać Oriona oraz gwiazdę Syriusz - najjaśniejszą na nocnym niebie.
W trakcie tegorocznej wiosny będą dość dobre warunki do obserwacji planet. Przez cały ten czas wieczorem widoczny będzie Mars, zachodzący przed północą i dopiero w maju zacznie zachodzić wcześniej. Coraz lepiej widoczny będzie również Jowisz. Początkowo na nocnym niebie będzie on jedynie w drugiej części nocy, ale od maja zacznie wschodzić przed północą, by w końcu wiosny pojawiać się równo z zachodem Słońca. Podobna sytuacja dotyczy Saturna.
Merkury przez większość wiosny będzie widoczny przed wschodem Słońca. Nie jest to jednak najlepszy czas do jego obserwacji. Za to pod koniec wiosny, w czerwcu, zainteresowani nie powinni mieć problemu z jego odszukaniem na niebie już po zachodzie Słońca.
Najjaśniejszą z planet nocnego nieba jest Wenus, która przez całą wiosnę będzie widoczna jako tzw. Gwiazda Poranna.
Spośród planet, do których dostrzeżenia potrzebna jest lornetka lub teleskop, Uran zachodzi na początku wiosny w godzinach wieczornych, Neptun zaś wschodzi nad ranem. Jego wschód będzie następował w połowie czerwca już około północy.
Księżycowe koniunkcje
Wiosną miłośników nieba czeka kilka ciekawych koniunkcji Księżyca z planetami. Szczególnie bliskie będą koniunkcje z Saturnem: 29 marca i 25 kwietnia. Z kolei z Jowiszem naturalny satelita Ziemi spotka się w nocy z 26 na 27 marca i 23 kwietnia. Natomiast 9 kwietnia Księżyc znajdzie się blisko Marsa oraz jasnej gwiazdy Aldebaran. 2 maja nastąpi koniunkcja z Wenus, ale też z Marsem, Jowiszem i Saturnem. Podobnie będzie w czerwcu.
Na początku wiosny, do 6 kwietnia, wieczorami widoczne będą przeloty stacji kosmicznej ISS. Później nastąpi miesiąc przerwy w jej widoczności nad Polską. Ponownie można ją będzie oglądać od maja, ale w dużo późniejszych godzinach.
Autor: kw/aw / Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: NASA/Bill Ingalls