Zimno też może uczulać

Pokrzywka z zimna, jak sama nazwa wskazuje, występuje na skutek działania niskiej temperatury. Może nas dopaść nie tylko wtedy, kiedy przebywamy na mrozie. Zdarza się, że pojawia się po zjedzeniu lub wypiciu czegoś zimnego, a wtedy jej objawem są puchnące usta.

Pokrzywka z zimna nie musi występować za każdym razem, gdy chory kontakt z czymś o niskiej temperaturze. Niektórzy ludzie dostają jej tylko wtedy, gdy pływają w zimnej wodzie lub gdy chłodny wiatr smaga ich skórę. Inni, ci szczególnie wrażliwi, mogą dostać pokrzywki z zimna, gdy wejdą do klimatyzowanego budynku lub zatrzymają się w pobliżu lodówki w sklepie spożywczym.

W procesie diagnozowania pokrzywki z zimna najlepszym wyjściem jest wizyta u dermatologa. Powinniśmy udać się do niego, kiedy po ekspozycji na zimno zaobserwujemy u siebie objawy takie jak: swędzące bąble na skórze, pieczenie, przebarwienia, zawroty głowy opuchnięte usta bądź obrzęk gardła.

Czasami, aby potwierdzić pokrzywkę z zimna, lekarz będzie musiał wykorzystać kostkę lodu. Jeśli przytknie ją do przedramienia, a potem pojawi się bąbel, będzie to bezpośredni dowód na alergię. Może się zdarzyć, że reakcja obronna organizmu nie wystąpi w czasie takiego testu. To nie oznacza, że na pewno nie cierpimy na pokrzywkę z zimna. W takiej sytuacji lekarz zaleci więcej badań.

Celem leczenia pokrzywki z zimna jest doprowadzenia do takiego zmniejszenia objawów, aby nie przeszkadzały w codziennym funkcjonowaniu. Proces ten rozpoczyna się od unikania tego, co powoduje reakcję alergiczną i dokładnego stosowania się do tego, co zaleci lekarz.

Jak podaje Amerykańska Akademia Dermatologii, niektóre osoby cierpiące na pokrzywkę z zimna zauważają, że objawy zanikają samoistnie w ciągu kilku tygodni. U około połowy osób cierpiących na pokrzywkę z zimna obserwuje się jej całkowite ustąpienie w ciągu pięciu lat. Znane są jednak przypadki, kiedy pokrzywka z zimna towarzyszy pacjentom przez całe życie.