Fizycy i inżynierowie z laboratorium marynarki wojennej USA stworzyli w jonosferze wyjątkowo trwały obłok gęstej plazmy. Utrzymał się przez godzinę. Po co naukowcom takie sztuczne kule plazmy?
Badacze z Wydziału Fizyki Plazmy Naval Research Laboratory (Laboratorium Badawczego Amerykańskiej Marynarki Wojennej) pochwalili się stworzeniem w jonosferze wyjątkowo trwałego sztucznego obłoku plazmy. To zjonizowana materia, która swoim stanem skupienia przypomina gaz.
Po raz pierwszy tak trwały
Duże jej ilości naturalnie występują w tej wysokiej warstwie atmosfery. Jednak od jakiegoś czasu w ramach projektu wojskowych badań naukowych HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program), polegającego na badaniu procesów zachodzących w jonosferze, naukowcy próbują sztucznie tworzyć kule (obłoki) takiej specyficznej materii. Obłok powstały podczas ostatniego eksperymentu okazał się znacznie bardziej trwały niż te tworzone we wcześniejszych próbach.
- Okres istnienia poprzednich obłoków gęstej plazmy wynosił tylko 10 minut albo krócej. Ta kula natomiast utrzymała sie przez godzinę i wygasła dopiero po zakończeniu transmisji radiowej HAARP - powiedział Paul Bernhardt z NRL.
Obłoki pomagają poznać jonosferę
W ramach projektu HAARP wykorzystuje się różne urządzenia, m.in. nadajniki sygnałów do symulacji różnorodnych typów promieniowania na jonosferę, czyli zjonizowaną warstwę atmosfery rozciągającą się na wysokości od 50-60 km do 100 km nad Ziemią. To właśnie w tej warstwie następuje załamywanie, odbijanie czy pochłanianie fal radiowych, a występujące w niej zaburzenia wywołują zakłócenia w ziemskiej łączności radiowej.
Dlatego specjaliści starają się dokładnie poznać te procesy, m.in. poprzez eksperymenty na obłokach gęstej plazmy, której duże ilości naturalnie znajdują się atmosferze. Mogą one dostarczyć wiedzy o pogodzie kosmicznej i zjawiskach wpływających na komunikację radiową na naszej planecie.
Chcą ich użyć jak luster
Badania wytworzonych dzięki nadajnikom wysokiej częstotliwości HAARP o mocy 3,6 megawatów kul plazmy skupiają się na zastosowaniu tych obłoków jako rodzaju luster, które mogłyby być wykorzystywane do odbijania sygnałów radarowych i łączności o wysokich częstotliwościach na wysokości 50 km poniżej naturalnej jonosfery.
Autor: js/tr / Źródło: nrl.navy.mil