Za nami całkowite zaćmienie Księżyca. Doskonale wiemy skąd się bierze, jak będzie przebiegało i jak się skończy. Tej pewności nie mieli nasi przodkowie, którzy na całym świecie w różnoraki sposób interpretowali to astronomiczne zjawisko. Najczęściej wydawało im się, że w niebie dochodzi do niebezpiecznego konfliktu.
Naukowcy doskonale wiedzą co powoduje całkowite zaćmienie Księżyca. Dochodzi do niego, gdy w jednej linii ustawią się Słońce, Ziemia i Księżyc. Cień rzucany przez naszą planetę jest wtedy na tyle duży, że Srebrny Glob jest w stanie się w nim schować. A ponieważ nasz naturalny satelita świeci światłem odbitym od Słońca, jego zablokowanie powoduje, że tarcza Księżyca przestaje świecić.
Jednak ta wiedza jest powszechnie dostępna dopiero od niedawna, patrząc na historię naszej cywilizacji. To niecodzienne zjawisko rozmaite ludy na całym świecie tłumaczyły sobie na różne sposoby.
Oto najciekawsze mity na temat zaćmienia Księżyca.
Waleczny niedźwiedź
Wiele kultur zaćmienie Księżyca wiązało z pewnego rodzaju konfliktem występującym w niebiosach. Tak było w przypadku ludu Pomo z północnej Kalifornii. Według niego zaćmienie Księżyca występowało, ponieważ niedźwiedź wędrujący wzdłuż Drogi Mlecznej spotkał Słońce. Kiedy Słońce nie chciało zejść mu z drogi, niedźwiedź wyzwał je do walki. Strzęp, który pojawił się wówczas w lewej części gwiazdy przez krótki okres czasu, to właśnie przepychający się niedźwiedź. Kiedy przeszedł koło Słońca ruszył dalej, aż dotarł do Księżyca (krewnego Słońca), którego również wyzwał na pojedynek. Księżyc uległ niedźwiedziowi, bo był słabszy od Słońca, stąd całkowite zaćmienie.
Smaczny kąsek
Kilka tradycyjnych mitów sugeruje, że Księżyc jest zrobiony z sera i połyka go jakieś głodne stworzenie. Plemię Czirokezów z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych kultywowało mit o żabie, która połyka srebrny glob, tworząc zaćmienie. Mit o głodnym płazie powielali Wietnamczycy, jak tłumaczy Edwin C. Krupp, dyrektor Obserwatorium Griffith w Los Angeles.
Natomiast ludy Nuu-chah-nulth i Kwakwala, zamieszkujące kanadyjską wyspę Vancouver, wierzyły, że Księżyc podczas zaćmienia połykany jest przez usta lub drzwi nieba.
W mitologii Majów Księżyc konsumowany jest przez boginię podobną do jaguara, a u Azteków - przez boginię płodności Cihuacoatl, twierdzi Susan Milbrath, kurator wystawy na temat kultury i sztuki Ameryki Łacińskiej w Muzeum Historii Naturalnej na Florydzie.
Romantyczna randka
Niektóre opowieści o księżycowych zaćmieniach są naprawdę romantyczne. Plemię Tlingit z rejonu południowo-wschodniej Alaski twierdzi, że zaćmienie następuje, kiedy Słońce i jego żona (Księżyc) chcą spędzić trochę czasu sam na sam (w ciemnościach).
Natomiast plemię Hupa z północno-zachodniej Kalifornii ma mniej romantyczne wyjaśnienie. Twierdzi, że Księżyc był mężczyzną, który udał się na polowanie i przyniósł do domu mnóstwo głodnych zwierząt, które chciał oswoić. Te nie były zadowolone z posiłku, który im zaserwował (składał się z grzechotników i lwów górskich), więc go pożarły, stąd zaćmienie. Na szczęście jedna z licznych żon Księżyca opatrzyła mu rany i ponownie ustawiła na niebie, aby świecił dalej.
Autor: mar/map / Źródło: livescience.com