Najbardziej depresyjne zawody świata: pielęgniarka, sprzedawca, kelner

Niektóre zawody są bardziej podatne na tę chorobę, bo ich przedstawiciele są narażeni na większy stres, nieprzewidywalne zdarzenia oraz wielogodzinne zmiany. Oto 10 najbardziej depresyjnych zawodów:

Aż 11 proc. przedstawicieli tego zawodu popada w ciężką depresję. Wszystko przez obowiązki pielęgniarek, które każdego dnia opiekują się osobami ciężko chorymi, często nie spotykając się z wdzięcznością ze strony pacjentów czy ich rodzin. Dodatkowym czynnikiem stresującym jest fakt, że wiele pielęgniarek zmaga się ze śmiercią pacjentów.

Kelnerzy i barmani często zmagają się z depresją. Dotyczy to co dziesiątego pracownika tej branży. Pracownicy gastronomii są zwykle kiepsko opłacani, a na poziom ich stresu wpływają np. wymagający, złośliwi i kapryśni klienci czy zmianowy tryb pracy. Na ich złe samopoczucie negatywnie wpływa również brak wdzięczności za ciężką pracę, a bez tego trudno mieć motywację i energię do pracy.

Zapewne wysoka pozycja pracowników socjalnych nikogo nie dziwi. W końcu mało kto ma w sobie tyle dystansu i cierpliwości, aby bez uszczerbku na zdrowiu pomagać maltretowanym dzieciom czy rodzinom na krawędzi. To niezwykle stresująca praca. Trwa zwykle 24 godziny na dobę i siedem dni w tygodniu.

To szeroka klasyfikacja, do której należy zaliczyć lekarzy, terapeutów czy wspomniane już pielęgniarki. Przedstawiciele tego zawodu są na rażeni na duży stres przez wielogodzinne dyżury i ogromną odpowiedzialność za życie innych ludzi.

Wysoki współczynnik zachorowań na depresję wśród artystów czy pisarzy wynika z nieregularności. Nie dość, że nie mogą oni liczyć na stałe wynagrodzenie, to dodatkowo pracują w nieregularnych godzinach. Dodatkowym czynnikiem depresyjnym jest izolacja, bo większość czasu pracy spędzają oni jedynie we własnym towarzystwie.

Nauczyciele mogą wprawdzie liczyć na długie urlopy w wakacje i ferie, ale ciąży na nich ogromna odpowiedzialność za edukację i wychowanie dzieci. Często pracę, czyli np. sprawdzanie klasówek, muszą zabierać do domu. A ich wynagrodzenia nie jest zazwyczaj zbyt wysokie. To rodzi frustrację, która często zamienia się w depresję.

To z pozoru lekki i mało wymagający zawód. Nic bardziej mylnego. Urzędnicy muszą być specjalistami w dziedzinie, którą się zajmują. Powinni doskonale znać przepisy, a dodatkowo wyróżniać się dużymi kompetencjami interpersonalnymi. Stres w tym zawodzie wynika głównie z kontaktu z interesantami, którzy potrafią zajść za skórę. Stres wywołuje również fakt, że wiele osób chce pracować w tej branży, a przy wysokiej podaży płace również nie należą do najwyższych.

To prawda, że przedstawiciele tego zawodu codziennie poznają nowe osoby i pracują w innych miejscach, ale to, co dla jednych jest zaletą dla innych, może być koszmarem. W przypadku złotych rączek depresyjnie działa fakt nieregularności zleceń, a więc i wypłat.

Osoby pracujące w tym zawodzie zmagają się z dużym stresem, bo rozliczane są z wyników. Muszą codzienne namawiać klientów na nowe usługi finansowe, których większość nie potrzebuje, a niemal wszyscy nie rozumieją. Zdarza się, że motywację osłabia również sukces. Jak to możliwe? Wyobraźmy sobie, że przeprowadziliśmy udaną inwestycję, zarobiliśmy milion dolarów, ale wszystko pieniędzmi klienta. My nie otrzymamy nawet premii. Depresyjne, prawda?

Sprzedawcy podobnie jak doradcy finansowi rozliczani są z wyników. Nie dość, że ich wynagrodzenie zależne jest od tego, ilu chętnych na sprzedawane usługi i towary uda im się znaleźć, to na nieregularność wpływa również fakt, że często zmieniają miejsce pracy. Muszą podróżować, aby szukać klientów i nowych rynków zbytu, przez co rzadko widują rodzinę i przyjaciół.

Jakie są najlepsze zawody świata? Więcej w programie "Biznes dla ludzi":

Autor: msz//km / Źródło: health.com