Urzędnika niełatwo zwolnić

Cięcia w administracji są kluczowym elementem wyborczym niemal każdej partii - przypomina ekspert prawa pracy Piotr Wojciechowski. W rezultacie - spełnienie tego postulatu okazuje się albo bardzo trudne, albo wręcz niewykonalne.

Za zwolnienie - wysokie odszkodowanie

Teraz do odchudzenia służby cywilnej przymierza się rząd Donalda Tuska. Jednak eksperci przestrzegają, że zwalniani urzędnicy pozwą byłych pracodawców o odszkodowania, które mogą okazać się bardzo kosztowne dla budżetu państwa.

Jak to możliwe? Zwolnieni walczą przed sądem o uznanie przyczyny zwolnienia za pozorną, albo dowodzą, że podczas typowania do zwolnienia doszło do dyskrymianacji - np. ze względu na wiek, płeć czy poglądy polityczne.

Jeśli sąd uzna racje zwolnionego, osobie takiej przysługuje trzykrotność jej ostatniego wynagrodzenia oraz zwrot kosztów poniesionych podczas szukania nowej pracy lub utraconych dochodów, jeśli nie udało mu się jej znaleźć.

Najtrudniej zwolnić tych chronionych

Nawet, jeśli urząd zostanie zlikwidowany nie ma podstaw do zwolnienia urzędnika mianowanego. Jego posada jest objęta szczególną ochroną, musi więc zostać przeniesiony na inne stanowisko.

Zwolnienie urzędnika mianowanego wymaga dłuższego czasu. Zgodnie z ustawą, pracownicy administracji publicznej są oceniani raz na dwa lata. Jeśli urzędnik mianowany otrzyma złą ocenę od przełożonych, to kolejna ocena jego pracy musi nastąpić już po sześciu miesiącach. Jeśli po raz kolejny urzędnik zostanie oceniony negatywnie, automatycznie straci pracę za trzymiesięcznym wypowiedzeniem.

Ale i w tym przypadku pracownik może dochodzić swoich praw przed sądem.

Kogo nie można zwolnić

Zwolnieniom w administracji nie powinny podlegać osoby chronione na zasadach ogólnych. Chodzi o kobiety w ciąży, osoby w wieku przedemerytalnym, osoby na zwolnieniu lekarskim oraz związkowców.

mon/iga

Źródło: Rzeczpospolita