Międzynarodowy zespół naukowców opisał ekstremalnie silny wzrost radiowęglowy datowany na 12 350 rok przed naszą erą. Według ekspertów jego przyczyną była potężna burza słoneczna, która uderzyła w Ziemię.
Opisana przez badaczy burza słoneczna, która uderzyła w Ziemię ponad 14 tysięcy lat temu, była ich zdaniem najsilniejszą w historii Ziemi. Autorzy odkrycia posłużyli się nowym modelem stworzonym specjalnie do wykrywania śladów słonecznych eksplozji, jakie dotknęły naszą planetę w epokach lodowcowych.
Najsilniejsza burza słoneczna w historii Ziemi
Opisana przez zespół naukowców burza była o 18 procent mocniejsza niż najsilniejsza dotychczas, słynna burza z 775 roku. - W porównaniu z najpotężniejszym tego typu zdarzeniem z ery nowoczesnych satelitów - burzą cząstek z 2005 roku - starożytne wydarzenie z 12 350 roku przed naszą erą było według naszych szacunków ponad 500 razy silniejsze - powiedziała doktor Kseniia Golubenko z fińskiego Uniwersytetu w Oulu, współautorka publikacji, która ukazała się w czasopiśmie "Earth and Planetary Science Letters". Inne silne, znane burze słoneczne, które uderzyły w Ziemię, miały miejsce także w roku 994 n.e., 663 p.n.e., 5259 p.n.e. i 7176 p.n.e. Badanych jest też kilka kolejnych, potencjalnych zdarzeń tego typu. Nowy model został zweryfikowany przy użyciu próbek drewna niedawno znalezionych we francuskich Alpach, datowanych na około 14 300 lat.
Ekstremalne uderzenie cząstek słonecznych
Naukowcy przypominają, że burze cząstek słonecznych zdarzają się rzadko, ale kiedy już się pojawią, bombardują Ziemię ogromną ilością cząstek o wysokiej energii. - Dawne zdarzenie z 12 350 roku przed naszą erą jest jedynym znanym ekstremalnym uderzeniem cząstek słonecznych, jakie miało miejsce poza epoką holocenu - zauważyła dr Golubenko. - Nasz nowy model usuwa dotychczasowe ograniczenie badań do holocenu i rozszerza naszą zdolność analizowania danych radiowęglowych nawet dla warunków klimatu glacjalnego - tłumaczyła. Wykorzystana metoda badawcza wykorzystuje zjawisko, w którym burze słonecznych cząstek zwiększają powstawanie niektórych izotopów, takich jak radioaktywny węgiel 14C. To tak zwane zdarzenia Miyake, których nazwa pochodzi od nazwiska japońskiego naukowca - ich odkrywcy. Jak podkreślają naukowcy, pozwalają one dokładnie określić rok działania słonecznych cząstek.
Źródło: PAP, phys.org
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock