Linne to jeden z najmłodszych, najmniejszych i najlepiej zachowanych księżycowych kraterów. Naukowcy NASA mają nadzieję, że dostarczy wielu informacji o tym, jak powstają i ewoluują tego typu zagłębienia zarówno na Księżycu, jak i na Ziemi.
Linne znajduje się w regionie Mare Serenitatis czyli Morza Księżycowego, po widocznej stronie Księżyca. Jest tam od stosunkowo niedawna, bo uformował się 10 mln lat temu.
Jego szerokość to tylko 2,2 km, co czyni go jednym z najmniejszych, ale to właśnie ten krater może znacząco przyczynić się do rozwoju wiedzy na temat zagłębień skalnych na Księżycu i naszej planecie.
Nienaruszony i o dziwnym kształcie
Jest w bardzo dobrym stanie, zachował się w niemal nienaruszonej formie, czego nie można powiedzieć o innych księżycowych i ziemskich kraterach. Są one starsze i zniszczone przez pogodę, zmiany klimatyczne i inne czynniki erozyjne jak wiatr czy woda.
Dlatego też Linne przypomina odwrócony stożek, a nie misę, jak inne kratery. Ten kształt jest dla naukowców zaskakujący. Mają nadzieję zroumieć dzięki niemu, jak przebiega rozwój kraterów od uderzenia, w wyniku którego powstają, przez erozję, która później je kształtuje.
W ziemskiej służbie
Linne dokładnie sfotografowała amerykańska sonda kosmiczna Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO), sztuczny satelita Księżyca, prowadzący obserwacje na potrzeby programu lotów załogowych na Księżyc.
Jego mapy pomagają naukowcom zidentyfikować bezpieczne miejsca lądowań dla przyszłych misji człowieka, oceniać księżycowe zasoby i lepiej zrozumieć, w jaki sposób środowisko Księżyca może mieć wpływ na ludzi.
Poniżej zdjęcie krateru Linne, wykonane przez załogę Apollo 15 w 1971 r.
Autor: mm/ŁUD / Źródło: space.com