Od marca próg dochodowy dotyczący tak zwanego 500 plus dla osób niesamodzielnych to nie więcej niż 1772,08 złotych brutto. Jak wyjaśnia rzecznik ZUS Paweł Żebrowski, nowy wniosek o świadczenie należy złożyć tylko wówczas, jeśli upłynął okres, na który została orzeczona niezdolność do samodzielnej egzystencji lub jeśli nowy próg dochodowy pozwala na uzyskanie świadczenia.
Od września 2019 roku osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji mogą składać wnioski o świadczenia uzupełniające, czyli tzw. 500 plus dla niesamodzielnych. Do końca 2020 r. wszystkie instytucje uprawnione do jego wypłaty przyjęły ponad 931 tys. wniosków o to świadczenie. Ponad 645 tys. takich wniosków trafiło do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
500 plus dla osób niesamodzielnych
Świadczenie to jest przeznaczone dla osób, które ukończyły 18 lat, mieszkają na terytorium Polski i są niezdolne do samodzielnej egzystencji. Prawo do świadczenia zależy również od łącznej wysokości przysługujących świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych.
- Od 1 marca 2021 r. prawo do świadczenia mają osoby, których suma przychodów z pozostałych świadczeń nie przekracza 1772,08 zł brutto. Zmiana progu dochodowego nie oznacza, że osoby pobierające świadczenie muszą na nowo złożyć wniosek. Wniosek należy złożyć, jeśli upłynął okres, na który została orzeczona niezdolność do samodzielnej egzystencji lub jeśli nowy próg dochodowy obecnie pozwala na uzyskanie świadczenia – mówi rzecznik ZUS Paweł Żebrowski.
Świadczenia finansowane ze środków publicznych, to np. emerytury czy renty wypłacane przez ZUS, KRUS i inne instytucje. Do tej grupy zaliczają się również świadczenia z pomocy społecznej o charakterze innym niż jednorazowe, np. zasiłki stałe, dodatek mieszkaniowy. Na stronie internetowej ZUS oraz w placówkach ZUS dostępny jest katalog świadczeń finansowanych ze środków publicznych.
Przy badaniu wysokości świadczeń decydujących o przyznaniu i kwocie świadczenia uzupełniającego nie są wliczane dodatki i świadczenia wypłacane na podstawie przepisów szczególnych, a więc np. dodatek i zasiłek pielęgnacyjny, dodatek dla sieroty zupełnej, dodatek kombatancki czy też ryczałt energetyczny. Nie są wliczane także świadczenia o charakterze jednorazowym, np. zasiłki socjalne lub zasiłek pogrzebowy. Do dochodu nie uwzględnia się również renty rodzinnej przyznanej po zmarłym rodzicu osobom, które stały się całkowicie niezdolne do pracy przed ukończeniem 16 lat lub w czasie nauki w szkole przed ukończeniem 25 lat.
Nie zawsze 500 złotych
Należy pamiętać jednak o tym, że nie zawsze świadczenie uzupełniające przysługuje w wysokości 500 zł. Świadczenie w pełnej kwocie jest wypłacane tylko wtedy, gdy suma świadczeń ze środków publicznych nie przekracza 1272,08 zł brutto. Przy wypłacie świadczenia obowiązuje zasada złotówka za złotówkę – wysokość świadczenia stanowi różnicę między kwotą ustalonego progu dochodowego 1772,08 zł brutto a łączną kwotą przysługujących świadczeń finansowanych ze środków publicznych, przy czym świadczenie uzupełniające nie może być wyższe niż 500 zł.
- Zgodnie z tą zasadą jeżeli suma obecnie pobieranych świadczeń wynosi np. 1300 zł, to świadczenie uzupełniające jest przyznawane w kwocie 472,08 zł. Świadczenie może być przyznane nawet w kwocie kilku złotych, jeżeli dana osoba osiąga dochód bliski 1772,08 zł brutto. Jest to dodatek dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, czyli takich, które potrzebują pomocy innych osób przy podstawowych czynnościach życiowych takich jak przygotowywanie sobie posiłków, jak mycie się itd. – mówi rzecznik ZUS.
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock