Czy jest ktoś, kto nie widział klucza lecących żurawi? Ktoś, kto widząc na własne oczy tego dostojnego ptaka, nie zachwycił się jego majestatem? Zachęcamy do wstania wczesnym świtem, żeby móc to nadrobić.
Wiosna to ulubiona pora roku większości ludzi. Nareszcie robi się cieplej, coraz częściej przez chmury przebijają promienie słońca. Tego czasu wyczekuje również przyroda. W pierwsze słoneczne dni drzewa wypuszczają pączki liści, do życia budzą się zwierzęta, w tym ptaki. Jednym z nich, symbolizujących nadejście wiosny, jest żuraw.
Jeden z najbardziej majestatycznych ptaków, o arystokratycznych manierach budzących szacunek. Zadzierający dziób, pokazujący dumę i wyniosłość. Dzięki temu oraz jego wysmukłym kształtom ciała i dostojnym ruchom, przypisuje się mu cechy antropomorficzne.
Żuraw na dobre zagościł w ludzkiej kulturze – sztuce, literaturze, symbolice związanej z przyrodą oraz człowiekiem.
Jego dostojność inspirowała artystów. Umieszczali oni wizerunek tego ptaka na obrazach czy ceramice. Również literaci nie pozostali wobec niego obojętni – żuraw zaistniał w wielu opowiadaniach, przysłowiach i wierszach. Jednym z najpopularniejszym z tych ostatnich jest utwór Jana Brzechwy – „Żuraw i Czapla”.
Zawsze był utożsamiany z pozytywnymi aspektami życia. Kojarzono go z dobrobytem, bogactwem, płodnością, w gospodarstwach rolnych – z zapowiedzią dobrych plonów. Bywa również uznawany za symbol tańca, gdyż gody żurawi bardzo go przypominają - stanowią je różne podskoki, ukłony, rozpościeranie skrzydeł.
Żurawia nie zabrakło również w mitologii greckiej. Podobno Hermes na widok klucza lecących żurawi, kreślił ich kształty na piasku. Ptak ten utożsamiany bywał również z mitologiczną grecką boginią – Demeter, przynoszącą dobrobyt. Istnieje również legenda traktująca o doradcy Greków pod Troją, który uzupełnił alfabet, biorąc za wzór liter klucze żurawi. W wierzeniach słowiańskich ptaki były uznawane za przewodników wiodących wędrowców przez pola czy lasy.
Pierwsze witają poranek, wydając dźwięki zwane klangorem. Przypominają one grę trąbki. Warto chociaż raz w życiu wstać z łóżka skoro świt, aby zatracić się chociaż na chwilę w ich majestatycznym świecie.
Autor: ao/rp / Źródło: Lasy Państwowe
Źródło zdjęcia głównego: Lasy Państwowe