Osuwiska nie tylko na Ziemi. Rosetta odkryła je na komecie

We wtorek naukowcy ogłosili, że na komecie 67P/Czuriumow-Gierasimienko, należącej do rodziny komet Jowisza, występują osuwiska skalne. W 2015 roku europejska sonda kosmiczna Rosetta zrobiła zdjęcie powierzchni obiektu i okazało się, że jest on bardzo aktywnym miejscem, z obrywającymi się klifami, przemieszczającymi się głazami i rosnącymi pęknięciami.

- Kiedy komety zbliżają się do Słońca, przechodzą do nadbiegu i na ich powierzchni występują spektakularne zmiany - powiedział Ramy El-Maarry, prowadzący badania, będący członkiem amerykańskiego zespołu naukowego ds. Rosetty na uczelni University of Colorado Boulder. - To coś, czego nie potrafiliśmy naprawdę docenić przed misją Rosetta, która dała nam szansę przyglądania się komecie w bardzo wysokiej rozdzielczości przez ponad dwa lata - dodał.

Większość komet okrąża Słońce po eliptycznych orbitach, co sprawia, że dużą ilość czasu spędzają w bardzo niskiej temperaturze zewnętrznego Układu Słonecznego. Gdy taki obiekt zbliża się do wewnętrznego Układu Słonecznego, Słońce zaczyna ogrzewać lód znajdujący się na powierzchni komety. Gdy odpowiednio się on nagrzeje, może dojść do gwałtownej sublimacji (przejść bezpośrednio ze stanu stałego w gazowy). Proces ten może mieć różną intensywność i skalę czasową, ale może sprawić, że powierzchnia obiektu bardzo szybko się zmienia. Rosetta okrążała kometę 67P w okresie od sierpnia 2014 roku do września 2016.

- Zaobserwowaliśmy masywne oberwanie klifu, i powiększanie się dużego pęknięcia w przewężeniu komety - powiedział El-Maarry. - Odkryliśmy, że głazy wielkości dużej ciężarówki mogą przemieszczać się po powierzchni komety na odległość półtora boiska piłkarskiego (około 160 metrów - przyp. red.) - dodał.

Rosetta zaobserwowała głaz o szerokości 30 metrów i ważący 130 milionów kilogramów, który przesunął się o 140 metrów od punktu wyjściowego. Ogromna kosmiczna skała najprawdopodobniej przesunęła się w wyniku kilku wybuchów, które zostały wykryte w pobliżu jej pierwotnego położenia.

Ogrzewanie komety przez Słońce spowodowało także, że zaczęła się ona szybciej obracać.

Zrozumienie tego, jak komety zmieniają się z upływem czasu jest bardzo ważne i pozwala naukowcom na zbadanie warunków panujących w okresie początkowym istnienia Układu Słonecznego. Komety są zbudowane z materiału, który pozostał po epoce, gdy Słońce i planety dopiero się formowały, przypominają więc nieco kapsuły czasu i dlatego ich zbadanie jest tak ważne. Obserwacje pomogą naukowcom dowiedzieć się więcej o pochodzeniu i ewolucji Układu Słonecznego, a także o tym, czy to właśnie komety przyniosły na Ziemię podtrzymującą życie wodę oraz organiczne cząsteczki.

Autor: zupi/aw / Źródło: NASA, phys.org