Obłoki srebrzyste są nie z tej ziemi. Naukowcy odkryli tajemnicę

Obłoki srebrzyste - rzadko obserwowane chmury, które są tak jasne, że można je zobaczyć nawet nocą - od lat stanowiły zagadkę dla naukowców. Choć tzw. NLC (noctilucent clouds) znane są ludzkości od 1885 roku, dotąd nie wiedziano, skąd się biorą. Teraz naukowcom udało się odkryć, co jest kluczowym składnikiem NLC. Okazało się, że to okruchy spalających się w ziemskiej atmosferze meteoroidów.

To okruchy meteoroidów

NLC powstają na wysokości 75-85 km ponad powierzchnią Ziemi. To tak duża wysokość, że potrafią odbijać światło Słońca nawet wtedy, gdy znajdzie się ono poniżej linii horyzontu. Jak udało ustalić się badaczom pracującym przy projekcie NASA Aeronomy of Ice in the Mesosphere, NLC mają pochodzenie pozaziemskie.

- Odkryliśmy, że w obłokach srebrzystych osadzone są cząstki meteoroidów - powiedział James Russell z amerykańskiego Hampton Univeristy.

Stanowią one, jak wyliczyli badacze, około 3 proc. każdego kryształku lodu budującego NLC.

Spalone

Meteoroidy to okruchy skalne krążące po orbitach wokół Słońca. Czasem zdarza się, że dostają się do ziemskiej atmosfery i spalają, przyczyniając się do powstania tzw. spadających gwiazd, świetlistych smug czyli meteorów. Ich fizyczne pozostałości, które dolatują do ziemi, zwane są zaś meteorytami.

Pozostałości po przemianie meteoroidów w meteoryty krążą na wysokości około 70-100 km powyżej powierzchni Ziemi. To właśnie wokół nich narastają kolejne lodowe warstewki, które składają się na NLC.

Tam, gdzie zaczyna się próżnia

Kwestia tworzenia się NLC wokół drobinek meteoroidów jest dla badaczy niezwykle interesująca. Chmury te powstają w mezosferze, a więc w miejscu, gdzie ciśnienie atmosferyczne jest bliskie próżni. W takich warunkach bardzo rzadkie jest, by spotkały się, a tym bardziej połączyły, dwie czasteczki wody, co jest niezbędne do powstania chmur.

Autor: map/ŁUD / Źródło: space.com