"Pierwsza gwiazdka" na niebie. W wigilijny wieczór najjaśniej zaświeci planeta Wenus

W Wigilię Słońce zaszło około godziny 15.30. W zależności od naszego położenia, dokładny moment może różnić się o około 20 minut. Jednak w okolicy godziny 16 na niebie powinno być na tyle ciemno, by można było zobaczyć gwiazdy. Najjaśniej świecące obiekty, którymi będą planety Wenus i Jowisz, będzie można dostrzec już nieco wcześniej.

Pierwszy z obiektów - Wenus - zaświeci blaskiem -4,64 magnitudo, czyli dużo większym niż najjaśniejsze gwiazdy nocnego nieba. Drugi pod względem jasności będzie w wigilijny wieczór Jowisz (-2,17 mag). Obydwu obiektów należy szukać po zachodniej stronie nieba. Wenus znajdzie się względnie nisko nad horyzontem, a Jowisz wyżej.

Na środku linii pomiędzy Wenus a Jowiszem widoczny jest także Saturn, jednak jego blask to 0,72 mag, a więc stanie się widoczny dopiero, gdy niebo już mocniej się ściemni.

Gdybyśmy chcieli jednak dostrzec prawdziwą gwiazdę, to będzie nią Wega (0,00 mag) w gwiazdozbiorze Lutni, widoczna wysoko na zachodniej stronie nieba. Natomiast gdy wzrok skierujemy na północno-wschodnią stronę, wtedy jako pierwszą dostrzeżemy Kapellę (0,05 mag) w gwiazdozbiorze Woźnicy. Inne jasne gwiazdy, które będą pierwsze ukazywały się naszym oczom, to Altair, Deneb, Aldebaran.

Zwyczaj wypatrywania pierwszej gwiazdki nawiązuje do Gwiazdy Betlejemskiej, która według Biblii zwiastowała narodziny Jezusa Chrystusa. Mieli kierować się nią Trzej Królowie podążający do miejsca narodzin Jezusa.

Gwiazdę Betlejemską przedstawia się na ilustracjach tradycyjnie jako kometę. W kronikach chińskich jest odnotowana kometa z 5 roku przed naszą erą, która może pasować do biblijnego opisu.

Jest jednak też kilka innych hipotez na temat tego, jakie obiekty astronomiczne mogły odpowiadać za Gwiazdę Betlejemską. Mogły to być wielokrotne koniunkcje kilku jasnych planet (na przykład potrójna koniunkcja Jowisza i Saturna w 7 roku p.n.e.) czy pojawienie się gwiazdy supernowej.