Płocie migrują, bo nie chcą zostać zjedzone

Co roku miliony zwierząt migrują na przykład dlatego, że szukają miejsc, w których miałyby lepszy dostęp do pożywienia. Dotąd jednak rzadko brano pod uwagę, że jednym z powodów zmiany miejsca bytowania zwierząt może być strach przed drapieżnikami. Fakt, że tak się dzieje, udowodnili badacze ze szwedzkiego Uniwersytetu w Lund.

- Nasze badanie jest wyjątkowe, bo jako jedno z pierwszych udowadnia, że także strach przed drapieżnikiem jest powodem migracji - przyznał Ben Chapman z Uniwersytetu w Lund.

Naukowcy przeprowadzili eksperyment na ponad dwóch tysiącach płoci spędzających zimy w duńskich jeziorach Viborg i Loldrup (Jutlandia). Każdą z ryb oznaczyli chipem, dzięki któremu przez cztery lata mogli obserwować losy populacji.

Okazało się, że w czasie kiedy nad jeziorami pojawiały się zastępy kormoranów, część ryb migrowała do połączonych z rzeką strumieni lub na pobliskie mokradła. Co więcej - pozyskane dane wskazywały na to, że im więcej czasu pojedyncza płoć spędzała w strumieniu, tym większe były jej szanse na przetrwanie. Na przykład - mała płoć, która spędziła w jeziorze całą zimę, miała 20 proc. szans na to, że zostanie zjedzona. Jeśli przez około 100 dni ryba trzymała się z dala od jeziora, to ryzyko malało do 10 proc. U dużych płoci zaobserwowano taką samą zależność, z jednym tylko wyjątkiem - jednym z etapów badania było skanowanie odchodów kormoranów w poszukiwaniu chipów, które wykazało, że kormorany najczęściej zjadały właśnie duże ryby.

Co ciekawe - przeprowadzka zimą do strumienia wiązała się z ryzykiem, że płocie same padną z głodu. Jak zaznaczają badacze, w tym okresie w jego wodach panuje deficyt pożywienia.

Badacze jeszcze nie wiedzą jeszcze, dlaczego nie migrowały wszystkie płocie. Ich zdaniem wpływ na to mogły mieć jednak takie czynniki, jak kondycja fizyczna czy też... osobowość. Ryby zdrowe i przebojowe decydowały się na ucieczkę częsciej niż ryby chore i nieśmiałe.

Autor: map/jaś / Źródło: science daily