Nie tylko mycie rąk. W walce z wirusami najlepiej wcale nie dotykać twarzy

Jednym z najtrudniejszych wyzwań dla zdrowia publicznego jest nauczenie ludzi częstego mycia rąk i zaprzestania dotykania twarzy - okolic oczu, nosa i ust. Te części ciała stanowią główne bramy dla zarazków wnikających do naszego organizmu.

- Drapanie nosa, pocieranie oczu, opieranie się na brodzie i zbliżanie palców do ust - zakazić możemy się na wiele sposobów - wymieniła dr Nancy C. Elder, profesor medycyny rodzinnej z uczelni Oregon Health and Science w Portland, która od lat bada częstotliwość dotykania twarzy wśród lekarzy i pracowników kliniki. - Wszyscy dotykają twarzy, a przezwyciężenie tego jest trudne - dodała.

Podczas gdy głównym problemem na świecie jest epidemia koronawirusa, pierwszą poradą lekarską przeciw rozprzestrzenianiu się epidemii jest po prostu mycie rąk. Wielu badaczy rozszerza to o niedotykanie twarzy.

Również Światowa Organizacja Zdrowia zaleca w oficjalnych komunikatach, aby unikać dotykania oczu, nosa i ust.

- Jeśli nie dotkniesz twarzy, masz większe szanse na ustrzeżenie się przed zachorowaniem na wirusowe zakażenie układu oddechowego - mówił dr William P. Sawyer, lekarz rodzinny z Ohio i twórca strony internetowej promującej zachowanie higieny rąk.

Aby wytłumaczyć, jak rozprzestrzeniają się zarazki, w tym także koronawirus, naukowcy posłużyli się przykładem windy. Gdy wsiada do niej zainfekowana osoba, dotyka przycisków zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Na nich mogą znajdować się szkodliwe patogeny. Taka osoba może kichnąć w środku i z niej wyjść, ale mikroskopijne krople wciąż będą znajdować się wewnątrz. Kolejne osoby, które naciskają te same przyciski, mogą przenosić wirusy na dłoniach. Gdy dotkną później błony śluzowej na twarzy, patogen od razu wniknie w głąb organizmu.

Ryzyko zakażenia wirusem zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju patogenu, faktury powierzchni, na której spoczywa, jak dawno wirus się na niej znalazł, ile czasu zakażony spędził w pomieszczeniu oraz od poziomu temperatury i wilgotności w pomieszczeniu. Najnowsze badania wskazały, że koronawirusy mogą przetrwać na powierzchni nawet dziewięć dni, jeśli mają ku temu sprzyjające warunki.

Uważa się, że koronawirusy są najbardziej żywotne na nieporowatych powierzchniach, najczęściej metalowych lub z tworzyw sztucznych. Na tkaninach giną najszybciej. Wirus, który znajduje się na ręce, szybko przestaje być szkodliwy, ale zapewne wcześniej zdąży wniknąć do organizmu przez błony śluzowe, podczas pocierania.

Według Sawyera podczas epidemii SARS mycie rąk zmniejszyło ryzyko przeniesienia patogenu o 30 do 50 procent. Mimo zachowania higieny i tak warto zaprzestać dotykania twarzy.

- Twoje ręce są czyste, dopóki nie dotkniesz jakiejś powierzchni - powiedział Sawyer. - Kiedy sięgasz do klamki lub poręczy, ponownie zanieczyściłeś swoją rękę. Jeśli dotkniesz błon śluzowych, możesz zakazić się patogenem, zostawionym tam przez chorego - dodał.

Lekarze podają, że zawsze warto mieć przy sobie chusteczki, które można wykorzystać przy drapaniu się w nos czy potarciu oczu. Jedno z prowadzonych badań wykazało także, że noszenie makijażu redukuje dotykanie twarzy, ponieważ nosząca go osoba obawia się rozmazania. Kolejnym rozwiązaniem może być identyfikacja czynników, które powodują dotykanie twarzy, takie jak sucha skóra czy swędzące oczy. Najlepiej zacząć używać wtedy odpowiednich kosmetyków nawilżających oraz kropli do oczu. Pomocne może być również noszenie okularów czy rękawiczek, które stanowią barierę przed przenoszeniem wirusa.

Oduczenie się dotykania twarzy może być jednak dość problematyczne. Dlatego warto zachować czujność przy myciu rąk, wycierać biurko i inne powierzchnie użytkowe oraz czyścić swoje urządzenia elektroniczne. Powinno się zawsze mieć przy sobie środek dezynfekujący i używać go tak często, jak to potrzebne.

Autor: kw/rp / Źródło: nytimes.com