Czujesz się samotny? Nie martw się, to może być wina genów

Naukowcy z Akademii Medycznej w San Diego w Kalifornii przyjrzeli się związkowi poczucia samotności z genami. W tym celu zbadali ponad 10 tysięcy osób w wieku powyżej 50 roku życia. Specjaliści twierdzą, że za poczucie osamotnienia w dłuższej perspektywie czasu odpowiadają głównie czynniki środowiskowe. Szacuje się jednak, że odczucie odizolowania społecznego od kilkunastu aż do 27 procent jest uwarunkowane genetycznie. Okazuje się, że jest to dziedziczne, a większą wrażliwość na samotność możesz przekazać swojemu potomstwu.

Specjaliści wyjaśniają, dlaczego niektórzy silniej odczuwają osamotnienie niż inni i jaką rolę odgrywają w tym geny. Samotność określają jako bardzo subiektywną cechę, a nasza genetyka warunkuje jak mocno ją odczuwamy. - Dwie osoby, które mają taką samą liczbę bliskich znajomych i członków rodziny, mogą inaczej się czuć. Jedna samotnie, a druga nie - powiedział Abraham Palmer, główny autor badań. - Odpowiada za to genetyczna predyspozycja do samotności - dodał.

Badania polegały na przeprowadzaniu ankiet wśród osób starszych. Eksperci pytali o odczucia każdego człowieka na temat życia i życia towarzyskiego. Pytania kierowane były do ludzi w różnym wieku, stanie cywilnym i płci. Łącząc wyniki sondaży z danymi genetycznymi naukowcy stwierdzili, że długoletnia tendencja poczucia osamotnienia może być dziedziczna. Ponadto powiązano to z predyspozycjami do depresji, czyli genetyczna samotność potęguje poczucie smutku, odizolowania, niechęci do świata i zamknięcie się na innych ludzi.

To nie koniec badań. Obecnie specjaliści chcą określić, jakie dokładnie wiązania i mechanizmy w kodzie DNA wpływają na naszą samotność. Mają nadzieję, że w przyszłości uda się genetycznie leczyć skłonność poczucia odosobnienia.

Samotność odczuwają również zwierzęta. Świnia i kangur z australijskiej zagrody rok przebywały w osamotnieniu. W końcu zbliżyły się do siebie, ponieważ czuły się źle gdy były same:

Autor: AD/jap / Źródło: IFL Science