Senat nie wniósł w piątek poprawek do ustawy o Pracowniczych Planach Kapitałowych, zakładającej utworzenie nowego systemu oszczędzania na emeryturę, współtworzonego przez pracowników, pracodawców i państwo.
Ustawę bez poprawek poparło 51 senatorów, przeciw było 23, wstrzymał się jeden senator.
Tym samym nie przyjęto poprawek proponowanych przez senatorów opozycji, m.in. uzależniających raty, w jakich można pobierać składki zgromadzone na PPK, od wieku, także po ukończeniu 60 roku życia, a także przewidujące waloryzację tzw. opłaty powitalnej, pochodzącej z budżetu.
Miliony pracowników
Program ma dotyczyć, według szacunków rządu, który przedłożył projekt ustawy, ok. 11,5 mln pracowników i ma zapewnić dodatkowe oszczędności dla przyszłych emerytów, po ukończeniu przez nich 60. roku życia.
Zakłada utworzenie prywatnego, dobrowolnego systemu gromadzenia oszczędności emerytalnych. Dobrowolność polega jednak na tym, że pracownik może zrezygnować z uczestniczenia w programie po wypełnieniu specjalnej deklaracji. Dodatkowo, będzie musiał to robić co cztery lata, ponieważ rządowy projekt zakłada automatyczny ponowny zapis do programu po tym czasie.
W system PPK mają być zaangażowane państwo, pracodawcy i pracownicy. Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK może wynosić od 2 do 4 proc. wynagrodzenia (pracownik mniej otrzyma "na rękę"). Z kolei pracodawca dopłacałby składkę od 1,5 proc. do 4 proc. wynagrodzenia. W efekcie maksymalna wpłata na PPK w przypadku jednego pracownika mogłaby wynosić 8 proc.
Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK będzie mogła wynosić mniej niż 2 proc. pensji, ale nie mniej niż 0,5 proc. wynagrodzenia, jeżeli wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia.
Poza tym obowiązywałaby coroczna dopłata z budżetu w wysokości 240 zł, a ponadto państwo dawałoby dodatkową "opłatę powitalną" w wysokości 200 zł.
Na raty
Ustawa miałaby wejść w życie 1 stycznia 2019 r. z półrocznym vacatio legis. Największe firmy, zatrudniające powyżej 250 osób, zaczną stosować przepisy ustawy od 1 lipca 2019 r. Podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób - od 1 stycznia 2020 r., a firmy zatrudniające co najmniej 20 osób - od 1 lipca 2020 r.
Pozostałe podmioty będą musiały stosować ustawę od 1 stycznia 2021 r. Ten ostatni termin obowiązuje też podmioty należące do sektora finansów publicznych.
Teraz ustawa trafi do prezydenta.
Autor: //dap / Źródło: PAP