Nowe badania naukowców powoli uzupełniają luki w teorii Wielkiego Zderzenia, którą większość naukowców uznaje za wyjaśnienie powstania Księżyca. Badacze z Harvardu ustalili, że to szybkie wirowanie Ziemi sprawiło, że podczas kosmicznej kolizji 4,5 mld lat temu oddzieliła się od niej część materii, z której powstał Księżyc. Z kolei najnowsze analizy geochemiczne księżycowych skał wskazują, jakim procesom podlegał nasz satelita po swoich narodzinach.

Aż cztery słońca wschodzą i zachodzą na niebie nad nowo odkrytą PH1. To pierwsza znana planeta w układzie czterokrotnym. Zidentyfikowali ją internauci, a odkrycie potwierdziły obserwacje przeprowadzone przez międzynarodowy zespół astronomów z Uniwersytetu Yale.

Najnowsze zdjęcia powierzchni Merkurego musiały dostarczyć sporo radości naukowcom z NASA. Kratery na powierzchni tej planety ułożyły się w kształt, który niejednej osobie kojarzy się z dzieciństwem. Nie można się oprzeć wrażeniu, że na fotografii widać znanego z programu "Ulica Sezamkowa" Ciasteczkowego Potwora.

Australijczycy uruchamiają gigantyczną sieć radioteleskopów. Ma działać w szerokim zakresie częstotliwości i być 100 razy bardziej czuła niż jakiekolwiek dotychczasowe urządzenie tego typu. Naukowcy wierzą, że dzięki niej odkryją niejedną tajemnicę Wszechświata.

Meteory, spotkanie Wenus i Regulusa, Jowisz, Neptun, Pełnia Księżyca Myśliwych - to wszystko i jeszcze więcej będzie można zobaczyć na niebie w październiku. Szykuje się prawdziwa gratka dla miłośników nocnych obserwacji.

Na Tytanie rok dzieli się na cztery różne pory, podobnie jak na Ziemi. Analizując dane z 30 lat obserwacji tego księżyca Saturna naukowcy odkryli, że ten cykl sezonów wpływa na cyrkulację atmosfery. - Nie spodziewaliśmy się znaleźć żadnych tak szybko zachodzących zmian - przyznają.

"Drzwiami do naszego wszechświata" nazywa amerykański astronom horyzont zdarzeń czarnej dziury. Za tą granicą znajduje się zupełnie inny świat, z którego nie ma powrotu. Naukowcy zmierzyli, na jaką najmniejszą odległość można się do niej zbliżyć, by pozostać po tej stronie.

Międzynarodowa Unia Astronomiczna ustaliła nową definicję jednostki astronomicznej, używanej do określania odległości w Układzie Słonecznym. Zamiast opierać się na zmiennych danych, będzie teraz na stałe zdefiniowaną liczbą. Nowe ustalenia mają ułatwić astronomom wykonywanie obliczeń.

Meteory, kosmiczne śmieci czy jakieś tajemnicze zjawisko? Świetliste kule przecinające niebo, które oglądali w nocy z piątku na sobotę mieszkańcy Wielkiej Brytanii i Irlandii, wzbudziły wiele spekulacji. Zagadkę rozwiązało Amerykańskie Towarzystwo Meteorów, które poinformowało o 75 przypadkach świetlistych zjawisk, zarejestrowanych nad Wyspami Brytyjskimi.

Skomplikowane instrumenty pracujące na satelitach kosmicznych wymagają wielu testów, żeby mogły jak najlepiej spełniać swoje zadania. Zanim trafią na orbitę, kilkanaście kilometrów nad powierzchnię Ziemi wynoszą je specjalne samoloty operujące na dużych wysokościach. Jeden z nich jeszcze w tym miesiącu sprawdzi prototypy dwóch nowych urządzeń.

- Jest ich całe mnóstwo, przelatują blisko Ziemi i są niezwykle niebezpieczne - tak w w programie "Meteo News" opisał planetoidy dr Maciej Mroczkowski z Wojskowej Akademii Technicznej. Obecnie znanych jest ponad 580 tys. planetoid, z których większość porusza się po orbitach nieznacznie nachylonych do ekliptyki, pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza .

Znamy już jeden ze scenariuszy apokalipsy. - Obecnie Słońce jest gwiazdą spokojnie palącą wodór i niewiele się jeszcze dzieje. Gdy jednak te zapasy wodoru się wyczerpią, zacznie rosnąć i osiągnie rozmiary większe niż orbita Ziemi... - na antenie TVN24 opowiadał profesor Andrzej Niedzielski, którego grupa badawcza zaobserwowała proces wchłonięcia planety przez starzejącą się gwiazdę, czyli czerwonego olbrzyma.

Ostatnie noce dostarczają nam efektownych widoków - niebo rozjaśniają "spadające gwiazdy", czyli meteory. Można było ich zaobserwować nawet 60-70 w ciągu godziny. Według astronomów dzisiejszej nocy możemy liczyć na jeszcze więcej wrażeń - przed nami tegoroczny szczyt aktywności meteorów z roju Perseidów.

Marsjański łazik "Curiosity" wciąż dostarcza nowych obrazów z Czerwonej Planety, a pracujący przy nim naukowcy nie tracą czasu. Badają, analizują i obrabiają kolejne otrzymane zdjęcia. Systematycznie publikują efekty swojej pracy. Dzięki temu możemy już oglądać nagranie pokazujące widok marsjańskiego krateru Gale. Przypomina on zdaniem znawców południowy zachód USA.

Szybki, jasny rozbłysk pozostawiający przez chwilę smugę na nocnym niebie - "spadające gwiazdy", czyli meteory przelatujące przez ziemską atmosferę wyglądają bardzo efektownie. Już w nocy z soboty na niedzielę będzie je można zobaczyć. Spadnie nawet 100 meteorów z roju Perseidów na godzinę.

W najbliższy weekend szykuje się gratka dla miłośników astronomii. W nocy z soboty na niedzielę dojdzie do potrójnej koniunkcji na niebie, informuje dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie. Warunki do obserwacji zjawiska w Polsce będą wyśmienite.

Naukowcy z NASA cieszą się z udanego lądowania łazika badawczego Curiosity, który rano osiadł na powierzchni Marsa. Radość w centrum w Pasadenie wzrosła jeszcze bardziej, kiedy kilka minut później Curiosity przesłał pierwsze zdjęcia. Chociaż są czarnobiałe i o niewielkiej rozdzielczości, potwierdziły to, co najważniejsze: że łazik znajduje się we właściwym położeniu i ma zasilanie. Naukowcy obiecują na wieczór bardziej efektowne fotografie z Marsa.

Chociaż znajduje się 60 mln lat świetlnych od naszej planety, możemy dokładnie przyjrzeć się jej budowie. Na zdjęciu wykonanym prze teleskop Europejskiego Obserwatorium Południowego łatwo odróżnić stare i młode obszary galaktyki NGC 1187 albo należącą do niej supernową. To najbardziej szczegółowe zdjęcie galaktyki kiedykolwiek zarejestrowane.

To już wielowiekowa tradycja na niebie. Klasyczną atrakcją sierpnia będą meteory z roju Perseidów. W tym roku główne maksimum Perseidów spodziewane jest 12 sierpnia. Niestety dla obserwatorów w Polsce, apogeum zjawiska wystąpi między godz. 14 a 16.30.

Księżyc to wynik kolizji między Ziemią a obiektem wielkości Marsa, uformowany z materiału obu tych ciał - głosi powszechnie przyjęta Teoria wielkiego zderzenia. Komplikują ją jednak zaskakujące wyniki chemicznych badań księżycowych próbek. Doprowadziły do stworzenia nowych hipotez dotyczących powstania ziemskiego satelity, ale żadna z nich nie wyjaśnia wszystkich wątpliwości. Jedna z nich zakłada, że jest on oderwanym fragmentem naszej planety.