Brak finansowania pomocy humanitarnej lub jej zmniejszenie uderzy najpierw - według Wilka - w system ochrony zdrowia, szczególnie w szpitale, gdzie leczenie jest najdroższe. Ucierpi także pomoc medyczna dla kobiet, szczególnie w okresie ciąży i porodu, gdyż talibowie zakazują leczenia kobiet przez mężczyzn, a kobiet lekarzy jest bardzo mało. Pod znakiem zapytanie staną szczepienia dla dzieci - już trzy lata temu talibowie zakazali podawania szczepionek na polio.

Zdaniem eksperta, to właśnie - obok kobiet - dzieci i młodzież będą najbardziej przegranymi w tej sytuacji. - Powinniśmy przygotować się na dwie fale uchodźców - ocenia Wilk i wskazuje, jak te szlaki będą przebiegać. Wyraża też nadzieję, "że dyskurs, czy pomagać Afgańczykom, nie sprowadzi się (w Polsce) do tego, czy przyjąć ich na warszawskich Bielanach, czy w Sopocie i kto za to zapłaci".

20 lat wojny w Afganistanie pochłonęło ponad 170 tys. ofiar: ponad 47 tys. zabitych cywilów, prawie 110 tys. zabitych żołnierzy afgańskich i rebeliantów, ale też ponad 3,5 tys. zabitych żołnierzy USA i innych krajów NATO. Wśród ofiar tej wojny jest też 444 pracowników organizacji humanitarnych i 72 dziennikarzy. Do tego setki tysięcy rannych i trwale okaleczonych

Tylko w tym roku pomocy humanitarnej potrzebowało prawie 16 mln Afgańczyków (to 42 proc. ludności kraju). Pomoc humanitarną niesie tam 156 organizacji, korzystając z finansowania w wysokości prawie 600 mln USD rocznie. Państwa, które dotują pomoc humanitarną dla Afganistanu to przede wszystkim USA i Wielka Brytania, a także Komisja Europejska. Kraje NATO finansowały razem w 2020 roku 2/3 pomocy humanitarnej dla Afganistanu. Dodając do tego środki z Komisji Europejskiej, Zachód finansuje 75 proc. pomocy humanitarnej w Afganistanie.