Napoleon, "układ okrągłostołowy" i cenna kolekcja. Waldemar Łysiak odznaczony Orderem Orła Białego

Waldemar Łysiak odznaczony Orderem Orła Białego
Waldemar Łysiak otrzymał Order Orła Białego
Źródło: TVN24
Waldemar Łysiak został odznaczony przez prezydenta Karola Nawrockiego najwyższym orderem Rzeczypospolitej. Pisarz, autor wielu książek o tematyce napoleońskiej, sztuce i polityce został doceniony m.in. za zasługi dla kultury polskiej.

W Dzień Niepodległości odbyła się uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych przez prezydenta Karola Nawrockiego. Głowa państwa odznaczyła Orderem Orła Białego polsko-białoruskiego dziennikarza Andrzeja Poczobuta, przebywającego obecnie w więzieniu na Białorusi, oraz pisarza Waldemara Łysiaka.

Łysiak został odznaczony Orderem Orła Białego "w uznaniu znamienitych zasług dla kultury polskiej, za wybitne dokonania w działalności literackiej i publicystycznej". Mówiąc o Łysiaku prezydent Nawrocki ocenił, że pisarz "przez kolejne dekady stał się wzorem intelektualnej suwerenności, intelektualnego zmysłu". - To, co dał mojemu pokoleniu pan Waldemar Łysiak, to też wielka miłość do historii - mówił prezydent. - Polska dziękuje za sprawą Orderu Orła Białego za wszystko, co jako publicysta, autor książek, wielki erudyta, znawca sztuki i kultury zrobił pan, panie Waldemarze, dla Rzeczpospolitej Polskiej - zaznaczył.

Kim jest Waldemar Łysiak

Urodził się 8 marca 1944 roku w Warszawie. Jego ojcem był inżynier Stanisław Łysiak, a matką Wiktoria z Kowalewskich. Uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Prusa w Warszawie, a w 1963 roku rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Po 5 latach uzyskał dyplom inżyniera architekta ze specjalizacją w zakresie konserwacji zabytków. W 1965 roku ożenił się z Zofią Poisel, z którą ma troje dzieci. Jego syn, Tomasz, został dziennikarzem, publicystą, scenarzystą i aktorem.

Łysiak w 1968 roku rozpoczął pracę w Polskich Pracowniach Konserwacji Zabytków, uznał jednak, że chce się dalej kształcić. W latach 1970-1972 studiował na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Rzymskiego, a w latach 1970-1973 studiował też w Międzynarodowym Centrum Studiów nad Ochroną i Konserwacją Zabytków w Rzymie. W 1977 roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej obronił pracę doktorską pod tytułem "Doktryna fortyfikacyjna Napoleona". Na tym samym wydziale wykładał także historię kultury i cywilizacji.

Łysiak zadebiutował w 1974 roku powieścią pod tytułem "Kolebka". Została ona bardzo dobrze przyjęta przez krytyków, nagrodzono ją również w konkursie z okazji 50-lecia Związku Literatów Polskich i 25-lecia PRL. Jeszcze w tym samym roku, kiedy Łysiak wrócił ze studiów z Włoch, napisał esej o mieście Orvieto, który wszedł w skład "Zbioru esejów o kulturze włoskiej".

Twórczość Łysiaka. Historia, Napoleon, kryminały, fantastyka i publicystyka

W książkach i artykułach bardzo często poruszał tematykę napoleońską. W 1976 roku ukazała się jego "Szuańska ballada", w której osią fabuły Łysiak uczynił historię konfliktu pomiędzy Napoleonem Bonaparte a Georges'em Cadoudalem. Tematyka napoleońska obecna jest również w takich książkach, jak "Francuska ścieżka" z 1976 roku, "Empirowy pasjans" z 1977 roku, "Cesarski poker" z 1978 roku oraz "Szachista" z 1980 roku.

Książki Łysiaka są różnorodne gatunkowo. Tworzył powieści historyczne i kryminalne, opowiadania fantastycznonaukowe, a także pozycje sensacyjne, biografie oraz autobiografie. Jest również autorem książek poświęconych polityce. W swoich powieściach i felietonach nie bał się krytykować ważnych osobistości.

Pytany w 2010 roku przez "Rzeczpospolitą" o dużą liczbę książek, która wyszła spod jego pióra, odparł: - "To wygląda na wielki przerób, ale naprawdę takim nie jest. (...) To wcale nie jest tak, że mam dużą łatwość pisania. Ja pisaniu poświęcam dużo czasu, a to coś zupełnie innego" - mówił wówczas. 

Waldemar Łysiak i prawicowe media

W latach 2013-2020 Łysiak współpracował jako felietonista z tygodnikiem "Do Rzeczy", w przeszłości publikował także m.in. w "Najwyższym Czasie", 'Gazecie Polskiej" i "Niezależnej Gazecie Polskiej". Od 2011 roku jego felietony ukazywały się w tygodniku "Uważam Rze. Inaczej pisane".

Jego poglądy budzą kontrowersje, a on sam mówił w wywiadzie dla "Rzeczpospolitej" w 2010 roku, że jest za nie "flekowany" przez "Salon". - Z mojego punktu widzenia cała III Rzeczpospolita stoi na głowie od samego początku, od 20 lat. Z tej prostej przyczyny, że zbudowana została przez układ okrągłostołowy, bardzo nieczysty" - twierdził w wywiadzie. - "O takich opiniach jak moje mówi się często 'oszołomstwo', 'spiskowa teoria dziejów' i opowiada, że prawda o zaraniu III RP leży gdzieś pośrodku. Otóż nie, ktoś ładnie powiedział, że prawda nie leży pośrodku, tylko leży tam, gdzie leży" - twierdził wówczas.

Waldemar Łysiak prywatnie

Prywatnie Łysiak uwielbia unikatowe książki, które gromadzi w swojej domowej bibliotece. - Jestem dumnym posiadaczem rękopisu wiersza Norwida "Poezja". Pełnego rękopisu, wielozwrotkowego. To jest jeden z największych nabytków w moim prywatnym zbiorze cymeliów. Naturalnie numerem jeden był i będzie, jedyny jaki istnieje na świecie, egzemplarz "Trenów" Jana Kochanowskiego z pierwszego wydania, z 1580 roku. Ale zaraz w następnej kolejności jest właśnie ten rękopis Norwida" - powiedział Łysiak w rozmowie z PAP w 2020 roku. 

W archiwum "Przekroju" można znaleźć wypełnioną przez Łysiaka ankietę personalną z numeru 1887 (1981 rok). Tam w rubryce posiadane odznaczenia, czytamy: "Order kwaśnego uśmiechu". Pisarz był tam pytany m.in. o największy popełniony lapsus językowy. "W kwietniu 1980. Podczas mojej pierwszej rozmowy z Janem Pawłem II w Watykanie z wrażenia powitałem Go mówiąc: proszę księdza (potem żartowano sobie tam, że Łysiak zwraca się do papieża per "proszę księdza"). Zostało mi darowane" - czytamy.

Order Orła Białego

Według strony prezydent.pl Order Orła Białego to najwyższy order Rzeczypospolitej, ustanowiony w 1705 roku, reaktywowany w 1921 roku. Nadawany jest za znamienite zasługi cywilne i wojskowe dla Rzeczypospolitej Polskiej, położone zarówno w czasie pokoju jak i w czasie wojny, najwybitniejszym Polakom oraz najwyższym rangą przedstawicielom państw obcych.

Czytaj także: